بیان اندیشه های اجتماعی در سروده های هوشنگ ابتهاج

ادبیات همواره جولان گاه مناسبی برای بیان اندیشه ها، احساسات و عواطف شاعران و نویسندگان بوده و هست. برخی ازین اندیشه ها برآمده از حوادث و رویداد هایی است که پیرامون زندگی آنها رخ داده است. بیگمان ارزشهای اجتماعی،فرهنگی، سیاسی و غیره، تاثیری مستقیم در نوع نگرش و عاطفهی شاعر یا نویسنده دارد. در ایران، انقلاب مشروطه و کودتای 28 مرداد 1332در کنار تحولاتی که در سطح جامعه پدید آورد، در عرصه ی ادبیات نیز بی تاثیر نبود و با طرح مضامین اجتماعی، موجب تحول و تغییر سبک ادببات شد. رخدادهای دورهی حکومت پهلوی، گرایش به رمانتیک جامعه گرا و در نتیجه تغییر سبک را در اشعار و برخی آثار گسترده تر کرد. در این دوره شاعران و نویسندگان بیش از پیش به بیان اندیشه های اجتماعی خویش پرداختند. هوشنگ ابتهاج ازجمله شاعران روشنفکری است که حوادث اجتماعی و سیاسی سبب گردید تا به اجتماع و مردم روی آورد. این اندیشه ها را میتوان در قالب مفاهیمی چون نابرابری اجتماعی، تضاد طبقاتی، یاد کرد خفقان موجود در جامعه، ستایش آزادی، مبارزه با استبداد، صلح، اروتیسم، سمبول های اجتماعی و غیره خلاصه کرد. در این مقاله،سعی شده به بیان اندیشه های اجتماعی شاعر موردنظر پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

اجتماعیات ، جامعه شناسی ، سمبولیسم ، ابتهاج ، شعر.