تحلیل روانشناختی در قصه های مجید نوشته هوشنگ مرادی و قصه ی مانولیتو اثر الوالیندو بر اساس نظریه اریکسون

در این مقاله با توجه به دو اثر ارزشمند که داستانهایی مربوط به کودک ونوجوان است.در ابتدا با توجه به نظریه اریکسون وشخصیت های اصلی داستان مورد مطالعه قرار گرفت .و سپس عواملی که باعث موفقیت آنان در توصیف و بیان شخصیت ها متناسب گردیده است . از نظریه مراحل هشتگانه زندگی اریکسون ، سن بازی ، سن مدرسه و مرحله نوجوانی با ویژگی ها و رفتار درقصه های مجید مرادی کرمانی و قصه های مانولیتو مطابقت پیدا کرد ، با رویکرد این نظریه در سن بازی ، کودکان نظیر اسباب بازی در سن مدرسه ، استدلال ، احساس نیاز ، کسب لیاقت اجتماعی ، مواجه شدن با بحران ، در سن نوجوانی ، ویژگی هایی نظیر شخصیت طلبی ، خود را همانند ایده های بزرگ فرض نمودن و بحران هویت دارند . مرادی و الویرالیندو در شخصیت پردازی و عناصر داستان و برجسته کردن نکات آموزنده و تجربی مهارت خاصی دارند. و متناسب با رشد شخصیت کودکان و رفتار آنان ، آثار خود را پدید آورده است ..

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک و نوجوان ، نقد روانشناختی ، شخصیت ، اریک اریکسون ، مرادی کرمانی ، الویرالیندو