تحلیل شخصیت پردازی در رمان ای کاش گل سرخ نبود منیژه آرمین
محل انتشار: نهمین همایش ملی پژوهش های زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 603
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNRPL09_151
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
شخصیت و شخصیت پردازی از عناصر اصلی و سازنده رمان هستند و بیشتر نویسندگان تمام هنر نویسندگی خود را در این بخش نشان میدهند. رمان ای کاش گل سرخ نبود نوشته منیژه آرمین نویسنده معاصر کشورمان، رمانی است با موضوع انقلاب و دغدغه های زنان آن دوران. این رمان شخصیتهای زیادی را در خود جای داده است که بیشتر آنها از نوع تیپیک وقراردادی هستند که بدون پرداخت و شخصیتپردازی ارایه شده اند. نویسنده بیشتر هم و غم خود را در پی روایت داستان به هر نحوی قرار داده است و شخصیتها تنها برای روایت داستان برای او کاربرد داشتهاند. شخصیت های گللر، مهدی، داریوش مانی و کوروش که شخصیتهای اصلی رمان هستند به گونه ای مجمل و کوتاه با استفاده از عنصر نام و کنش و محیط به صورت خیلی محدود شخصیت پردازی شده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سولماز ابراهیم زاده دولت آباد
دانشجوی دکتری، رشته زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال
سیدسعید احدزاده
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال