درد خودبینی از دیدگاه مولوی

قوی ترین و بدترین رذیله اخلاقی در دستگاه فکری مولوی، درد خودبینی است. مولوی درد خودبینی را مانع خدابینی ،حجاب شهود حقیقت، موجب تفرقه و پریشانی ، منشا همه تباهی ها و ویرانی های روحی و اخلاقی می داند. در نقطه مقابل،پرهیز از درد خودبینی را باعث تقویت حس نوع دوستی، معطر شدن روح آدمی و حصول معرفت حق می شمارد. این مقاله، به واکاوی و تبیین درد خودبینی در آثار مولوی می پردازد و نیز سیری است در عبارات و اشارات تامل برانگیز این عارف از خود رسته و به خدا پیوسته درباره چیستی درد خودبینی، منشا و سرچشمه درد خودبینی، عوارض درد خودبینی، اثرات پرهیز از درد خودبینی،راه شناخت درد خودبینی، عوامل درمان کننده درد خودبینی، و این که انسان ها باید با درمان درد خودبینی، درد خدابینی در دل حاصل کنند تا به سر منزل مقصود رهنمون گردند.

کلیدواژه ها:

مولوی ، شعر ، درد ، خودبینی