بررسی و مقایسه رفتار خوردگی آلیاژ منیزیم AZ91 و مس نانوساختار تولیدی به روش اکستروژن برشی ساده

اکستروژن برشی ساده یکی از روش های تغییرشکل پلاستیک شدید جهت تولید مواد نانوساختار می باشد. در این پژوهش نمونه های آلیاژ منیزیم AZ91 و مس توسط فرایند اکستروژن برشی ساده و به ترتیب با زاویه تغییرفرم 30 و 45 درجه در دمای اتاق شکل دهی شدند. با استفاده از تصاویر میکروسکوپ نوری به بررسی ریزساختار نمونه های آزمون پرداخته شد. سپس رفتار خوردگی آن ها به وسیله آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول کلریدسدیم % 3/5 وزنی بررسی و مقایسه گردید. نتایج نشان دهنده کاهش اندک مقاومت به خوردگی آلیاژ منیزیم اکستروژن برشی ساده نسبت به نمونه ریختگی است. نمودار نایکوئیست این آلیاژ شامل حلقه ظرفیتی و القایی بوده که حلقه القایی آن بیانگر جدایش لایه سطحی است. افزایش نابجایی ها و ایجاد مرزهای دوقلویی حین اعمال کرنش به عنوان نقاط فعال خوردگی عمل کرده و سبب افزایش نرخ خوردگی پس از اعمال کرنش گردیده است. مقاومت انتقال بار نمونه های مس نانوساختار با افزایش کرنش، بیشتر شده و بیانگر افزایش مقاومت به خوردگی است. نمودار نایکوئیست نمونه های مس شامل المان واربرگ بوده که ناشی از تشکیل فیلم سطحی است.تصاویر میکروسکوپی بیانگر تشکیل مرزهای دوقلویی در نمونه های مورد بررسی می باشد. بنابراین اکستروژن برشی ساده سبب ارتقای خواص مکانیکی ماده شده که باتوجه به نتایج حاصل از آزمون های خوردگی، استفاده از این روش جهت بهبود خواص مکانیکی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

مس ، آلیاژ منیزیم AZ91 ، اکستروژن برشی ساده ، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک ، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی