فعالیت ضدمیکروبی نانو ذره های کیتوزان وروش های تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC)

با پیشرفت تکنولوژی پزشکی و افزایش آنتی بیوتیک ها به طور چشمگیری مقاومت پاتوژن ها به آنتی بیوتیک ها بالا رفته است. با توجه به اینکه استفاده از نانو ذره های ضد میکروبی احتیاج به شرایط خاص ندارد، پس برای حل این مشکل نیاز به پیدا کردن نانو ذره های ضد میکروبی وجود دارد. نانو ذره های کیتوزان می توانند اثر ضد میکروبی خود را مثل یک خاصیت منحصر به فرد نشان دهند. فعالیت آنتی باکتریال نانو ذره های کیتوزان در مقابل باکتریهای پاتوژنی همچون اشرشیا کلی و استافیلو کوکوس ارئوس و......... به وسیله محاسبه حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) ارزیابی می شوند. حداقل غلظت بازدارندگی کیتوزان یا نانو ذره های کیتوزان با کمترین غلظت یک ضد میکروب مشخص می شود که مانع رشد قابل رویت یک ارگانیسم بعد از انکوباسیون یک شبه ، می شودو حداقل غلظت باکتری کشی کیتوزان یا نانو ذره های کیتوزان با جلوگیری از رشد کشت مجدد آن روی محیط فاقد آنتی بیوتیک، مشخص می شود.این متد مثل یک ابزار تحقیقاتی است که فعالیت یک ضد میکروب جدید را در آزمایشگاه تعیین می کند و اطلاعات بدست آمده از آن برای تعیین نقطه انفصال استفاده می شود .این روش ها برای تعیین حداقل غلظت باز دارندگی و حداقل غلظت باکتری کشی در این مقاله توضیح داده می شوند. این مقاله اطلاعاتی را در زمینه تهیه محلول کیتوزان یا نانو ذره های کیتوزان، محیط های کشت،آماده سازی تلقیح، شرایط اینکوباسیون، و خواندن و تفسیر نتایج را در اختیار قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

نانو کیتوزان ، فعالیت ضد میکروبی ، حداقل غلظت بازدارندگی