استفاده از پرتو گاما به منظور القاء جهش در کالوس های سوماتیک گیاه برنج (Oryza sativa)

امروزه جهت افزایش تنوع ژنتیکی ازمواد جهش زا استفاده می گردد که خود نوعی سرعت بخشیدن به فرایند تکامل است . لذا این تکنیک به طور مستقل یا به همراه سایر تکنیک ها نظیر کشت بافت، به عنوان روشی کارا و موثر در اصلاح گیاهان مطرح است. در این تحقیق به منظور بهینه کردن استفاده از پرتو گاما (به عنوان یک عامل جهش زا) بر روی کالوس های سوماتیک برنج، کالوس های بدست آمده از جنین بالغ لاین های 145 و 147 توسط پرتوگاما حاصل از کبالت 60 با دزهای 0، 20، 40، 60، 80 و 100 گری پرتوتابی شدند. با اندازه گیری صفات درصد زنده مانی و باززایی، معادلات حساسیت به پرتو گاما برای هر دو صفت تعیین شدند. بررسی نتایج نشان داد که در هر دو صفت بین سطوح مختلف پرتو گاما اختلاف معنی داری درسطح احتمال 1% وجود دارد. درصد زنده مانی و باززایی با افزایش دز پرتو گاما کاهش یافت. در نهایت با محاسبه LD50 ، دز مناسب پرتو گاما با روش رگرسیون خطی ساده برای هر یک از لاین های 145 و 147 به ترتیب 43/82 و 40/98 گری محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

برنج ، پرتوگاما ، زنده مانی ، باززایی ، کالوس ، جهش