بررسی اثر تنظیم کننده های رشد IBA و TDZ بر القای کالوسو باززایی هیپوکوتیل گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum–graecum)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 387

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA03_410

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

شنبلیله گیاهی علفی، متعلق به تیره بقولات و غنی از ساپونین ها وآلکالوئیدهای مختلفی است که برای اهداف مختلفدارویی، بهداشتی و خوراکی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه حاضر به منظور تعیین مناسب ترین غلظت تنظیم کننده های رشدIBA و TDZ برای به دست آوردن بیشترین کالوس زایی و باززایی درون شیشه ای از ریزنمونه هیپوکوتیل رقم نیشابوری گیاه شنبلیله در محیط کشت پایه MSانجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. در این آزمایش غلظت های 0، 0/1، 0/3، 0/5 میلی گرم در لیتر IBA و 0، 0/2، 0/4، 0/6، 0/8 میلی گرم در لیتر TDZ نیز مورد استفاده قرار گرفت. صفات درصد کالوس زایی و درصد باززایی نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل و اثرات اصلی غلظت های مختلف ترکیب هورمون های IBA و TDZ بر درصد کالوس زایی در سطح احتمال 1 درصد معنی دار و بردرصد باززایی غیرمعنی دار می باشد. بیشترین درصد کالوس زایی ریزنمونه هیپوکوتیل در محیط کشت MS حاوی 0/1 میلی گرم بر لیتر IBA؛ 0/6 میلی گرم بر لیتر TDZ و همچنین 0/5 میلی گرم بر لیتر IBA؛ 0/8 میلی گرم بر لیتر TDZ با میانگین 68/75 نیز بدست آمد. همچنین بیشترین درصد باززایی در محیط کشت MS حاوی ترکیب هورمونی 0/2 میلی گرم بر لیتر IBA و 0/4 میلی گرم بر لیتر TDZ با میانگین 9/37 نیز مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حسن حسنی جیفرودی

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی

مهدی محب الدینی

استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی

بهروز اسماعیل پور

دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی

اسماعیل چمنی

دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی