تاثیر برخی کودهای زیستی و شیمیایی روی زیست شناسی شته جالیز Aphis gossypii Glover در شرایط آزمایشگاهی

شته جالیز (Aphis gossypii Glover (Hemi: Aphididae یکی از مهمترین شته های خسارت زا در گلخانه ها و مزارع خیار است که به دلیل پراکنش وسیع و دامنه ی میزبانی گسترده، دارای اهمیت اقتصادی زیادی می باشد. دراین تحقیق، ویژگیهای زیستی این آفت بر روی تیمارهای مختلف در اتاقک رشد در دمای 25±2˚C، رطوبت نسبی 5%±65 و دوره ی نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی در قالب طرح آزمایشی کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد از نظر مدت زمان مراحل نشو و نمای پورگی، مدت زمان پوره زایی و طول عمر افراد بالغ بین تیمارها اختلاف معنی داری وجوددارد. بیشترین طول دوره ی نشو و نمای پورگی در تیمار مخلوطی از ورمی کمپوست و هیومیک (0/084±5/69) و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد (0/084±3/67) بدست آمد. بیشترین طول دوره ی پوره زایی در تیمار نیتروژنه (0/105±26/45) و کمترین مقدار آن در تیمار مخلوطی از ورمی کمپوست و هیومیک (0/092±16/09) به دست آمد. همچنین بیشترین مقدارطول عمر افراد بالغ در تیمار نیتروژنه (0/103±32/66) به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار طول عمر افراد بالغ در تیمار نیتروژنه (0/103±32/66) و کمترین مقدار آن در تیمار مخلوطی از ورمی کمپوست و هیومیک (0/090±22/80) مشاهده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کاربرد مخلوطی از ورمی کمپوست و هیومیک روی زیست شناسی شته جالیز نقش مهمی دارد و میتوان از آن در برنامه های مدیریت این شته در خیار گلخانه ای استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

شته جالیز ، ورمی کمپوست ، هیومیک ، PGPR ، کودنیتروژنه ، خیار