بررسی کارایی زنبور Aphelinus mali بر روی شته خونی سیب در شرایط صحرایی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 620

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA04_277

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1398

چکیده مقاله:

یکی از پارازیتوئیدهای اختصاصی شته مومی سیب، زنبور (Aphelinus mali ( Haldeman می باشد. ظهور حشرات کامل زنبور از اواخر فروردین ماه صورت می گیرد. این زنبور تمامی مراحل زندگی این شته را پارازیته و پارازیتوئید داخلی شته مومی سیب می باشد و در بیشتر کشورها از روی کلونی های شته مومی سیب گزارش شده است. تخم گذاری زنبور ماده بصورت انفرادی صورت گرفته و تخم ها در قسمت های انتهایی شکم پوره های جوان میزبان گذاشته می شود. زنبورهای ماده گاهی اوقات از مایعات بدن شته ها که از سوراخ های ایجاد شده تراوش می شود تغذیه می نمایند. با توجه به نقش پارازیتیسمی این زنبور تلاش های زیادی جهت کاربرد آن در مبارزه بیوژیکی بر علیه شته مومی سیب بعمل آمده است. برای بررسی درصد پارازیتسیم زنبور مورد نظر ضمن بازدید از باغات آلوده سیب، شاخه های آلوده به طول 15 سانتی متر جدا و به آزمایشگاه منتقل گردید. این آزمایش در دو منطقه مختلف انجام و هدف از این آزمایش، بررسی و مقایسه درصد پارازیتسیم زنبور، در دوباغ مختلف (از هر باغ 36 نمونه) جمع آوری شد. برای بررسی میزان پارازیتیسم شته مومی سیب در دو باغ مختلف در منطقه کشک سرای مرند در نیمه اول خرداد 92 اقدام به نمونه برداری از باغات آلوده گردید و سپس در آزمایشگاه تعداد کل شته های هر کلنی و همچنین تعداد شته های پارازیته شمارش و نتایج در جداول مربوطه ثبت گردید. نتایج بررسی نشان داد که میزان پارازیتیسم در باغ اول برابر با 29/72% و در باغ دوم برابر با 26/88% می باشد. پارازیتیسم در تراکم های کوچک شته مومی سیب بیشتر و در تراکم های بالا و متراکم میزان پارازتیسم به میزان چشمگیری کاهش می یابد. کلنی های مستقر بر روی هر شاخه، به دقت زیر بینوکلر بررسی و تعداد کل جمعیت هر کلنی و نیز تعداد شته های پارازیته در هر گروه شمارش و نتایج ثبت گردید. نتایج بررسی نشان داد که این زنبور پوره سن اول را 7%، پوره سن دوم 18%، پوره سن سوم، 30%، پوره سن چهارم 20% و شته بالغ را 12% پارازیته می کند.

نویسندگان

نادر گل محمدزاده خیابان

استادیار گروه گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی، آموزش و منابع طبیعی اردبیل

نیر احتشام نیا

دانشجوی دوره دکتری، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی