نقش عوامل میکروبی در کاهش کیفیت خوراک گاوهای شیری و روش های کنترل آنها

یکی از اصول مهم در جهت کنترل بیماری ها، بهداشت و کنترل آلودگی های خوراک دام و طیور می باشد. خوراک دام بیشترین اقلام ورودی به مزارع پرورش دام و طیور را تشکیل می دهند و می توانند به صورت مستقیم در حیوان ایجاد نمایند و یا باعث ایجاد زمینه مناسب برای بروز بیماری های دیگر در حیوان گردند. اولین موضوع عمده درنگهداری محصولات به روش تخمیر طبیعی، رسیدن به شرایط غیر هوازی است. در عمل، این حالت با خرد نمودن محصول طی برداشت، پرکردن سریع سیلو و فشرده کردن و درزگیری آن انجام می شود. جنبه های منفی افزایش دمای TMR که ناشی از فعالیت نامطلوب میکروبی است، کاهش DM، کاهش سطح مصرف خوراک وهم جنین کاهشی واضح در تولید شیر می باشد. مایکوتوکسین ها ترکیباتی با ساختمان های شیمیایی متفاوت با وزن موکلولی کوچک هستند که متابولیت ثانویه کپک ها و قارچ ها بوده و بر روی محصولات کشاورزی قبل یا بعد از برداشت، طی حمل و نقل و نگهداری رشد می کنند. مصرف خوراک آلوده توسط دام می تواند سبب انتقال این آلودگی ها به تولیدات حیوان از قبیل شیر و گوشت شده و علاوه بر زیان اقتصادی ناشی از کاهش تولید، سبب بیماری زایی در انسان نیز شود. در بین مایکو توکسین هایی که فعالیت نامطلوب میکروبی در خوراک دام تولید می شوند، 14 نوع سرطانزا وجود دارد که در این میان آفلاتوکسین ها از نظر قدرت سرطانزایی قویتر از سایرین هستند. بطور کلی می توان با روش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی تولید آفلاتوکسین ها را کاهش و یا پس از تولید بطور کلی حذف کرد.

کلیدواژه ها:

بهداشت و کنترل آلودگی ، میکروارگانیسم ها ، سیلو ، مایکو توکسین ها ، افلاتوکسین ، خوراک مخلوط