تاثیر تنش کادمیوم و محلول پاشی آهن و روی بر میزان فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانت، محتوای پروتئینی و پرولین گندم در کشت هیدروپونیک

امروزه آلودگی خاک به انواع فلزات سنگین یکی از مشکلات زیست محیطی عمده در جوامعبشری است که با اثرات زیانآور بر پوشش جانوری و گیاهی خاک و آلودگی آبهای زیرزمینی، علاوه برکاهش رشد و عملکرد گیاه با ورود به زنجیره غذایی، سلامت انسان و دیگر موجودات زنده را به مخاطره می-اندازد. کادمیوم یکی از فلزات سنگین و از جمله آلاینده های مهم محیط زیست است که موجب کاهش تولیدپروتیین، غیر فعال سازی آنزیم ها و توقف رشد و نمو در گیاهان می شود. لذا در این تحقیق تاثیر تنش کادمیوم ومحلول پاشی روی و آهن بر شاخص های بیوشیمیایی و میزان رنگیزه های فتوسنتزی به صورت فاکتوریل سه عاملی درقالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1395 در گلخانه دانشکده دانشگاه محقق اردبیلی مورد بررسی قرار گرفت.فاکتورهای آزمایش شامل گندم با دو ژنوتیپ مقاوم کریم و حساس گنبد، تنش کادمیوم در سه سطح (صفر (شاهد)، 75و 150 میکرومولار) و محلول پاشی در مرحله ساقه دهی در چهار سطح (صفر (شاهد)، آهن، روی و آهن+روی) هرکدام باغلظت 3 در هزار و بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش، در هر دو ژنوتیپ میزان پروتئین کل افزایش یافته وفعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت کاهش یافته است اما میزان کاهش در رقم مقاوم کریم کمتر بوده است. همچنینمحلول پاشی توام آهن و روی موجب افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و پرولین شده است. بنابراین به نظر میرسد افزایش میزان پرولین در رقم کریم میتواند به افزایش مقاومت به تنش این رقم کمک کند.

کلیدواژه ها:

محلول پاشی ، کادمیوم ، آنزیم های آنتی اکسیدانت ، پروتئین