مروری بر مطالعات مقایسه مدل پنج عاملی فاما و فرنچ و مدل چهار عاملی کارهارت در تبیین بازده سهام

یکی از مباحت مهمی که تصمیمات سرمایه گذاران را تحت تاثیر قرار می دهد، بازده سهام است زیرا که اهمیت فوق العاده ای در افزایش ثروت سهام-داران دارد. محققان و دانشمندان مالی همواره به دنبال متغیرهایی می باشند که بتوانند از طریق آن ها، بازده سهام را در دوره های آتی پیش بینی نمایند. به همین منظور تحقیقات گسترده ای در زمینه تشریح رفتار بازده سهام صورت گرفته است که حاصل این تحقیقات، ارایه مدل هایی است که دستخوش انتقادها و حمایت های مختلفی بوده است. یکی از معروف ترین مدل ها، مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای است . نتایج تحقیق در آمریکا، ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته حاکی از این است که این مدل توانایی لازم برای پیشبینی بازدهی سهام را ندارد و باید علاوه بر بتا، متغیرهای دیگری را نیز در نظر گرفت. با مرور زمان متغیرهای گوناگونی به مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه جهت بهبود بخشیدن به میزان توضیح دهندگی آن اضافه شد و مدل های چند عاملی جدیدی ارایه گشت که از جمله آن ها مدل چهارعاملی کارهارت و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ می باشند. مطالعات نشان می دهد که توان تبیین بازده سهام توسط مدل پنج عاملی فاما و فرنچ بیش تر از مدل کارهارت می باشد. در این تحقیق با توجه به اهمیت بکارگیری این مدل ها برای مدیران مالی، تحلیلگران اقتصادی و سرمایه گذاران ضمن معرفی هر یک از این مدل ها به بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه نیز می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مدل کارهارت ، مدل پنج عاملی فاما و فرنچ ، بازده سهام