بررسی و تجزیه تحلیل خطر ایجاد اختلالات بخش انتهایی اندام‌های فوقانی DUE به روش شاخص استرین SI در مشاغل مختلف یک صنعت مونتاژ

شاخص استرین یک روش آنالیز تیم کمی شغلی برای تأمین نیست که فزاینده اختلالات بخش انتهایی اندام‌های فوقانی در بین کارگران است. این تعبیر با هدف، تجزیه تحلیل مشاغل از نظر خطر ایجاد اختلالات DUE در مشاغل مختلف و دسته‌بندی آن‌ها به دین و خطرناک توسط روش SI به‌صورت مقطعی یکی از صنایع مونتاژ تهران انجام گرفت. سپس ارتباط روش SI با میزان شیوع اختلالات DUE قیمت‌های ناشی از کار که توسط پرسش‌نامه نوردیک از بین 69 نفر از کارگران دستاورد مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش SI پس چرا سه کارگران و 35 شغل آنالیز و بر اساس نمره SI مشاغل به دین و خطرناک دسته‌بندی شدن. یافته‌های پژوهش نشان داد که 20 شغل ( 57/1%) خطرناک و 15 شماره ( 42/9%) ایمن است. همچنین شیوع اختلالات DUE 97/1% بود. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که بین میانگین شاخص استرین در مشاغل خطرناک و نیم اختلاف معنی داری وجود داشت ( 0/0001>p ) و اختلاف معنی داری نیز بین میانگین شیوع اختلالات DUE در مشاغل خطرناک‌ترین وجود دارد ( 0/049 = p ) که نشان دهنده شیوع بالای اختلالات DUE شاغل خطرناک‌ترین نیست. همچنین بین غیبت ناشی از کار با شاخص استرین ارتباط معنی داری مشاهده نشد. این نتایج شواهد بیشتری را جهت اعتبار پیشگویی شاخص استرین فراهم می‌کند.

کلیدواژه ها:

استرین ایندکس ، اختلالات اسکلتی عضلانی ، پرسش‌نامه نوردیک