ارزیابی پوسچر کارکنان واحد تعمیرات شرکت پالایش نفت تبریز به روش QEC

با عنایت به تنوع فعالیت و پوسچرهای مختلف در واحد تعمیرات و احتمال ابتلا به آسیب های اسکلتی عضلانی مرتبط با کار در این واحد نسبت به واحدهای دیگر ما را بر آن داشت تا به بررسی دقیق پیرامون وضعیت ارگونومیکی این واحد بپردازیم ، تا بتوان احتمال بروز WMSDS (اختلالات اسکلتی عضلانی ) را پیش بینی نمود و جهت حفاظت بیشتر کارگران و افزایش بهره وری راهکارهایی ارائه نمود. این پژوهش به صورت مقطعی – تحلیلی و مشاهده ای با استفاده از روش QEC به ارزیابی ریسک ارگونومیکی ناشی از استرس پوسچرال می پردازد و در صورت بالا بودن امتیازنهایی QEC در فاز اول برنامه های مداخله ای اجرای و در فاز دوم به ارزیابی مجدد می پردازد. تحقیق مورد نظر در شرکت پالایش نفت تبریز انجام گرفت و در این تحقیق 12 گروه شغل در 60 نفر مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نهایی حاصل از ازریابی های بدست آمده در فاز اول نشان داد که 18.3 درصد مشاغل از نظر وضعیت بدنی نیاز به اقدام های اصلاحی ، 66.7 درصد مشاغل نیاز به اقدامات اصلاحی در آینده نزدیک و 8.3 درصد نیاز به مطالعه بیشتر دارند . سپس برنامه های مداخله ای ارگونومیک در این مشاغل انجام گرفت و ارزیابی مجدد بعد از 8 ماه کاهش در امتیازات وضعیت بدنی را نشان داد.

کلیدواژه ها:

پوسچر ، شرکت پالایش نفت تبریز ، QEC ، مداخله ای ارگونومیکی