ارائه مدلی جهت شناسایی منبع صوتی غالب در بخش کشاورزی صنعت نیشکر
محل انتشار: هفتمین همایش سراسری بهداشت حرفه ای
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 891
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCOHS07_180
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1392
چکیده مقاله:
کشاورزی از قدیمی ترین مشاغل موجود در دنیا بوده و در تمام دنیا تقریبا 2/7 میلیارد نفر مشغول به فعالیت در این بخش می باشند. درکشاورزی به دلیل مواجهه با عوامل فیزیکی و شیمایی متنوع، افراد در مواجهه با خطرات بیشماری هستند . ماشین آلات کشاورزی متنوعی از جمله انواع تراکتورها،دروگر نیشکر،بولدوزر،لودر،گریدر و اسکریپر در عملیات های کاشت،داشت و برداشت نیشکر استفاده می شود. این مطالعه در بخش کشاورزی صنعت نیشکرخوزستان در ایران با هدف شناسایی منبع غالب تولید صوت انجام گرفت.به منظور شناسایی منبع غالب تولید صوت فرمولی تحت عنوان شاخص منبع اصلی تولید صوت پیشنهاد گردید. کلیه ماشین آلات دسته بندی و اطلاعات مربوط به هر دسته شامل مدل دستگاهها،تعداد دستگاه،تعداد اپراتورها و داشتن و نداشتن کابین مشخص گردید.از طرفی میزان مواجهه سالیانه فردی اپراتوربا صوت مطابق استانداردهای بین المللی برای یک دستگاه به عنوان نماینده هرگروه اندازگیری شد.سپس دادها در فرمول مدل شاخص منبع غالب اصلی قرار گرفت و عدد این شاخص برای هر گروه به دست آمد مقایسه نتایج نشان می دهد که شاخص منبع اصلی تولید صوت برای دروگرنیشکرمدل IH7000 case، تراکتور فرگوسن مدل 8160، تراکتورفرگوسن مدل 399 ، بولدوزرکاترپیلار D8N، تراکتور فرگوسن مدل 285 ، گریدر کاترپیلار G14، اسکریپر V300PH، لودرکاترپیلار L90، به ترتیب 126.8 و 129.8 و 132.7 و 99.1 و 105.6 و118.4 و 122.7 به دست آمده بود . و دستگاه دروگر نیشکر به عنوان منبع اصلی تولید صوت دربخش کشاورزی صنعت نیشکرخوزستان مشخص گردید . از نتایج این شاخص می توان به منظور کاهش مواجهه اپراتور دستگاها با صوت استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی ساتیاروند
دانشگاه علوم پزشکی شیراز.دانشکده بهداشت و تغذیه.شیراز
زهرا زمانیان
دانشگاه علوم پزشکی شیراز.دانشکده بهداشت و تغذیه.شیرازای
محمدرضا منظم اسماعیل پور
دانشگاه علوم پزشکی تهران. ۱ انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه تهران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :