اثرات محافظتی آتورواستاتین بر نفروتاکسیسیتی ناشی از کادمیم کلراید در موش صحرایی

سابقه و هدف: ترکیبات کادمیوم کلرید (Cd)، به طور گسترده ای در صنایع استفاده میشود. در بسیاری از مطالعات تاثیراتآن بر سلامت بررسی شده و همچنین سمیت و اثرات بیولوژیکی آن همراه با استرس اکسیداتیو در انسان و حیوان نشان دادهشده است و به عنوان یک علت شایع بیماری شغلی محسوب میشود. بنابراین، این مطالعه به منظور بررسی تغییراتبیوشیمیایی و بافت شناسی ناشی از Cd بر روی کلیه موشهای بالغ و ارزیابی نقش بهبود دهنده احتمالی اتورواستاتین (AT)طراحی شده است.مواد و روش ها: 48 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (200-220 گرم BW) به صورت تصادفی به 8 گروه (6 تایی) تقسیمشدند. اتورواستاتین mg/kg/day 20 به مدت 15 روز به صورت خوراکی و بعد از روز 7، کلرید کادمیوم 1، 2، 3 mg/kg بهصورت داخل صفاقی برای 8 روز متوالی به موشها تزریق شد. پس از در 24 ساعت حیوانات با پنتوباربیتال سدیم بی هوش وآنالیز پارامترهای بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی مورد استفاده قرار گرفت. بافت های کلیه برای اندازهگیری مالون دی آلدئید(MDA) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و گلوتاتیون (GSH) و بررسی هیستوپاتولوژیک وهمچنین، نمونه های خون برای تعیین سطح (BUN) و کراتینین مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که CdCl2 میزان سطح پراکسیداسیون MDA به طور معنی داری بصورت وابسته به دوزافزایش و سطح GPX ، GSH و SOD کاهش یافته است و تصاویر هیستوپاتولوژیک این آسیب را نشان میدهد. AT؛ (20 میلی گرم در کیلوگرم) به طور معناداری سطح لیپید پراکسیداسیون را کاهش و سطح GPX ، GSH و SOD را افزایش میدهد.CdCl2 بصورت وابسته به دوز موجب افزایش در BUN و کراتینین سرم شد. AT به طور معناداری BUN و کراتینین را کاهش داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آتورواستاتین موجب محافظت بافت کلیه در مقابل آثار سمی حاصل از Cd در کلیه موش صحرایی شده است.

کلیدواژه ها:

کلرید کادمیوم ، سمیت کلیوی ، آتورواستاتین ، آنتی اکسیدان ها