بررسی میزان استرس شغلی و تاثیر آن بر رضایت شغلی در بین کارکنان بیمارستان آموزشی شهرستان زنجان

زمینه و هدف: در ارتباط با استرس دو واقعیت را نمی توان نادیده گرفت. نخست اینکه استرس حاصل از کار، باعث بیماریدر افراد می شود و مورد دوم اینکه هزینه های مربوط به استرس یا فشار روانی کارکنان غیرقابل برآورد می باشد ولی بصورتمشهود می تواند بر عملکردهای مهم فعالیت در محیط کار و میزان رضایت شغلی تاثیر منفی داشته باشد. با توجه به اینکهماهیت شغلی در مراکز درمانی دارای سطوح بالای استرس است که بر توانایی های شاغلین برای مقابله با خواسته های شغلیتاثیرات خطرناکی را نیز به همراه دارد. این مطالعه در راستای رسیدگی به نیازهای بهداشت فیزیکی و روانی کارکنان و نحوهارائه خدمات به بیماران و همراهان و با هدف تعیین میزان استرس مربوط به کار در کارکنان شاغل، عوامل موثر بر آن و درنتیجه میزان رضایت شغلی انجام شده است با این امید که با شناخت درست در کاهش یا رفع این عوامل و ایجاد محیط بهترکاری یاری رساند.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- همبستگی، جامعه مطالعه را کارکنان شاغل در بیمارستان لیعصر(عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زنجان تشکیل می داد که 205 نفر به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده هااز پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه های دموگرافیک، HSE ، GHQ و پرسشنامه رضایت شغلی استفاده شد. داده ها بااستفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS 21 تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که 44/3 درصد کارکنان دارای استرس شغلی بالایی می باشند و 49/7 آنان دارای سلامت عمومی پایین تر از حد متوسط می باشند . رضایت شغلی کارکنان با کلیه ابعاد استرس شغلی همبستگی معناداری (0/01) دارد.نتیجه گیری: حجم کاری زیاد، نوبت کاری و پایین بودن حقوق و عدم امنیت شغلی از عوامل اصلی ایجاد استرس شغلی وعدم رضایت شغلی بودند . در راستای حذف یا کاهش این عوامل تاثیرگذار نیاز به تغییر در استانداردها و تصمیم گیری هایمدیریتی سازمان می باشد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، کارکنان مراکز درمانی