بررسی متدهای تخمین مهندسی در مناقصه های EPC

قراردادهای صنعت نفت، گاز، پتروشیمی کشور در گذشته با شرکتهای خارجی منعقد می گردیده است و این شرکتهای خارجی بخشهای مختلف کار آن را (شامل مهندسی مقدماتی، مهندسی تفضیلی، خرید و مهندسی آن ، اجرا و نصب و راه اندازی) برای شرکتهای ایرانی و خارجی به مناقصه گذارده و از طریق مناقصه مجری هر بخش کار با توجه به تواناییها و پیشنهادات مالی انتخاب می گردید. در شرایط کنونی و با توجه به رشد شرکتهای ایرانی در زمینه های مختلف داخلی و خارجی صنعت نفت و گاز و شرکت در مناقصه های داخلی و خارجی متفاوت ارائه پیشنهادات د ر مناقصات EPC بصورت یک ضرورت نمود پیدا می نماید. با در نظر گرفتن تقویت شرکتهای ایرانی از نظر مهندسی و رقابت شرکتهای توانمند و رقابت شرکتهای توانمند ایرانی و خارجی با هم و توسعه صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در ده سال اخیر استفاده از این نوع قراردادها رشد فزاینده ای داشته است و به تبع آن ملزومات این نوع قراردادها از جمله مرحله بررسی اسناد و مدارک مناقصه و ارائه پیشنهاد صحیح و سالم و رقابتی و دقیق نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته است. بررسی اکثر پروژه های ده سال اخیر نشان دهنده طولانی تر شدن زمان انجام آن بیش از زمان برآورد اولیه کارفرما و عمدتا نیاز به قراردادهای تکمیلی به جهت برآورده شدن هزینه های پیش بینی نشده و با افزایش هزینه ها بوده که این کار بیشتر به دلیل عدم پیش بینی درست و تخمین غیر صحیح اولیه مقدار کار مورد نیاز می باشد. در این گفتار سعی بر معرفی اصول تخمین مهندسی در مرحله سرمایه گذاری (در قالب طرح های کارفرمایی) و مرحله اجرا (در قالب فعالیت های پیمانکاری) و بررسی اثرات استفاده از این تکنیک ها در آنالیز و انجام پروژه ها می باشد.