ارزیابی گشتاورها و لودهای اعمال شده به ارتوز پیشبرنده ی افراد آسیب نخاعی پاراپلژی

مقدمه: افراد آسیب نخاعی از وسایل کمکی مختلفی برای ایستادن و راه رفتن بهره می برند. یکی از این وسایل کمکی ارتوزهای پیشبرنده می باشد. در تحقیقات صورت گرفته ذکر شده است که یک ارتوز پیشبرنده می بایست ساختاری تا حد امکان صلب و سخت داشته باشد تا بیمار بتواند با حداقل تلاش و اعمال لود بر اندامها بدون آنکه ساختار ارتوز تغییر کند از آن استفاده نماید. اما شواهد و مستندات کافی در خصوص اندازه دقیق نیروها و گشتاورهای وارد شده به مفصل هیپ ارتوزی افراد آسیب نخاعی وجود ندارد تا بتوان از آن در طراحی ارتوزها بهره برد. بنابراین در این مطالعه بر آن بودیم تا میزان نیروهای وارده بر مفصل هیپ ارتوز را در طول راه رفتن افراد آسیب نخاعی را بسنجیم . مواد و روش ها: 8 بیمار آسیب نخاعی با سطوح آسیب T4 الی T12 با یک نوع ارتوز پیشبرنده و با سرعتی دلخواه راه رفتند. گشتاورها و نیروهای اعمال شده بر مجموعه مفصل هیپ )ارتوز و بدن( و بار خارجی ارتوز با استفاده از سیستم آنالیز حرکت، صفحه نیرو و استرین گیج تعبیه شده در مجاورت مفصل مکانیکی اندازه گیری شد .یافته ها: میانگین نیروهای عمودی وارده شده بر مجموعه مفصل هیپ و بار خارجی ارتوز به ترتیب0.27±0.63و0.2±0.13 نیوتن بر وزن بدن بود. اما تفاوت معناداری میان گشتاور فلکسوری حاصل از آنالیز حرکت و استرین گیج حاصل نشد . نتیجه گیری: با توجه به تفاوت معنادار میان نتایج حاصل از آنالیز حرکت و استرین گیج در زمینه گشتاورها و نیروهای اعمال شده بر ساختار مفصل هیپ، توصیه می گردد تا در طراحی ها و ساخت ارتوزهای افراد آسیب نخاعی از داده های استرین گیج استفاده گردد .

کلیدواژه ها:

آسیب نخاعی ، راه رفتن ، ارتوز ، استرین گیج