اثربخشی درمان بهزیستی روانشناختی بر نشانگان بالینی وترس از ارزیابی منفی بیماران وسواس شستشو

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان بهزیستی روانشناختی بر نشانگان بالینی و ترس از ارزیابی منفی بیماران وسواس شستشو بود.پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، از نوع پی شآزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به وسواس شستشو مراجعه کننده به کلینیک های حرم مطهر و کلینیک خانه مهر در شهر مشهد بود از این جامعه یک نمونه تصادفی 30 نفره انتخاب و به طور تصادفی دردوگروه 15 نفره کنترل وآزمایش گمارده شدند.. سپس برای گروه آزمایش درمان مبتنی بر بهزیستی در 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک بار در هفته به عمل آمد . داده های پژوهش با استفاده از مقیاس شدت وسواس فکری- عملی ییل- براون و پرسشنامه ارزیابی منفی گردآوری و با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند راهه (مانکوا) و نرم افزار SPSS نسخه 23 تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که درمان بهزیستی روانشناختی بر نشانگان بالینی در مولفه وسواس فکری و وسواس عملی اثر مثبت معناداری داشته (P<0/001) که در پیگیری سه ماهه پس از مداخله نیز پایدار باقی مانده است. همچنین تحلیل دادهها نشان دهنده آن بود که درمان بهزیستی روانشناختی بر نشانگان بالینی بر ترس از ارزیابی منفی بیماران وسواس شستشو تاثیرتاثیر معنی داری دارد،واین تاثیر در مطالعه پیگیری باقی مانده است.به طور کلی نتایج حاکی از آن است درمان بهزیستی روانشناختی ضمن تاکید بر تکنیک های اصلی رفتاری بامعرفی ابعاد شش گانه بهزیستی روانشناختی و تلاش درمانی جهت گسترش این ابعاد در پی افزایش بهزیستی روانشناختی در مراجعین داد.

کلیدواژه ها:

درمان بهزیستی روانشناختی ، نشانگان بالینی ، ترس از ارزیابی منفی ، وسواس شستشو