کوچ در جنوب فرانسه

اقلیم حوزه دریای مدیترانه در کشورهای اروپایی شرایطی را فراهم آورده است که از گذشته بخشی از دامدارهای این منطقه به کوهستان های مشرف به دریای مدیترانه کوچ کرده و می کنند. دامنه های سلسله جبال آلپ و پیرنه محل اطراق دامداران در فصل تابستان است جنوب فرانسه بنا بر وضعیت جغرافیایی خود با قرار گرفتن میان ایتالیا و اسپانیا از موقعیت خاصی برخوردار شده است کوچ دامداران در دوران اخیر فراز و نشیب هایی را داشته ولی به نظر می رسد که هیچگاه متوقف نشده است. در سال های اخیر به ویژه بعد از سال های دهه 1970 میلادی تحولات به وجود امده از بینش ها و نگرش ها در زمینه روستاییان ، امور فرهنگی و اجتماعی فعالیت های روستاییان و دامداران ، چگونگی اداره فضاهای طبیعی و رابطه روستاییان با شهر، اهمیت و ارزش فعالیت دامداری مبتنی بر کوچ را از جنبه های فرهنگی و اجتماعی ، اقتصادی و ذخیره یا ثروت ملی برجسته تر کرده است. در دهه 1980 میلادی حرکت های پراکنده ای صور می گرفت اما از آغاز دهه 1990 میلادی فعالیت ها چرخش جدیدی را پیدا کرده و کوچ دامها با برگزاری جشن های کوچ تمام شده است. جشن هایی که هر ساله استمرار دارد وسیع تر شده و در سطح محلی ، منطقه ای و ملی بازتاب یافته اند . این جشن ها جذب مردم غیر روستایی و شهری، اندیشمندان روستایی و محیط زیست و برقراری رابطه پایدار فعالیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را طرح می کنند. امروزه کوچ در جنوب فرانسه در جهان اندیشه و پژوهشگران راه یافته و مقامات قدرت های محلی هم به آن فکر می کنند مهمتر آن که دامداران و روستاییان به آن عمل می کنند و به صورت بخشی جداناپذیر از زندگی آنها در آمده است. کوچ از سه جنبه اهمیت و ارزش پیدا کرده است: 1- فرهنگی و اجتماعی: به عنوان عنصری که برانگیزاننده و ضامن حفظ و حضور هویت فرهنگی و اجتماعی گروهی از مردم تحول یافته اما حاضر و ارزشمند. رفتار و کنش دامدار و دام، رابطه آنها با با طبیعت و ارتباط این مجموعه با محیط های اجتماعی روستایی و شهری، نگرش به موضوع را از زوایای حفظ و مرمت و نگهداری محیط طبیعی و آینده این مجموعه را به میان کشده است . 2- اقتصادی: از این زاویه تحول اقتصاد کشاورزی و اقتصاد روستایی کشور فرانسه و همچنین در سطح اروپا سه مسئله را جلوه گر ساخته: الف- کاهش هزینه ها در تامین نیازهای غذایی دام ب- ارتقای کیفیت تولیدات دامی و هرچه طبیعی تر نمودن بخشی از فعالیت دامداری. ج- آنچه به توریسم اکولوژیک و توریسم روستایی شناخته شده است. 3- ذخیره یا ثروت ملی: گرایش بر این شده است که دامداری کوچنده فرهنگ و فضاهای طبیعی که این فعالیت در آن تحقق می یابد به صورت ذخیره و یا ثروت ملی طرح شود. این جنبه هنوز ابهاماتی دارد اما طرح شده. مقامات محلی ، منطقه ای و ملی (وزرات فرهنگ و استانداری ها) و برخی از پژوهشگران و دامداران چنین تصوری را ارائه می کنند.اهمیت و ارزش فعالیت های دامداری کوچنده هر ساله با برگزاری ده ها جشنی که در اراضی پیدا می کند . این جشن ها محلی شده است که همه گروه ها و نهادهای طرفدار آن به مبادله اندیشه ها و نگرش ها و فراورده ها از جنبه های فرهنگی و سنتی بپردازند. عده ای هم به این جشن ها می آیند تا دور شهر یک روزی را در هوای آزاد و محیطی غنی بگذرانند و توشه ای از فراورده های طبیعی تر و سالم تهیه کنند

کلیدواژه ها:

کوچ ، دامداری مبتنی بر کوچ ، محیط زیست ، هویت فرهنگی- اجتماعی ، محیط طبیعی