تأثیر تنش شوری بر تسهیم ماده خشک به ریشه و شاخساره ژنوتیپهای برنج در شرایط تنش شوری

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر شوری بر عملکرد هفت ژنوتیپ برنج (خزر، سپیدرود، دیلم، سنگجو، 831وT و 5 SA13 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و پنج سطح شوری آب آبیاری ( 1و2و4و6و 8 دسیزیمنس بر متر) در مؤسسه تحقیقات برنج رشت در سال 1390 مورد ارزیابی قرار گرفت. این آزمایش بهصورت گلدانی(در هر گلدان 3 نشاء) و برای کنترل بهتر و جلوگیری از باران در زیر بارانگیر انجام گرفت. نتایج بیانگر این است که شوری بر عملکرد برنج تأثیر بهسزایی داشته است بهطوریکه از عملکرد15/6گرم در گلدان در تیمارS0 شاهد: هدایت الکتریکی 1 دسیزیمنس بر متر) به1/02 گرم درتیمارs4 هدایت الکتریکی 8 دسیزیمنس بر متر) رسید و تیمارهای شوری S و 4 S3 ،S2 ،S1 ،S0 که به ترتیب در کلاس- های e و d ، c،b ،aقرار دارند، از نظر آماری در سطح احتمال 1 درصد و بر اساس آزمونLSD اختلاف معنیداری با یکدیگر دارند. همچنین اثر شوریهای مختلف بر تعداد دانه در خوشه (پر و پوک)، وزن خوشه، کاه، ریشه و شاخص برداشت HI) بسیارمعنیدار بوده است. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی دیلم، سنگ جو و t5عملکرد بالاتری داشته ولی بقیه ژنوتیپها در برابر شوری مقاومت کمتری از خود نشان دادهاند و با توجه به این یافتهها استفاده از ژنوتیپهای دیلم، سنگجو وT5 در شرایط تنش شوری توصیه میشود

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، عملکرد ، برنج