آثار مالی نکاح موقت و دائم

ازدواج موقت که در افواه عوام به نام صیغه مشهور شده از نظر قوانین اسلامى یک نوع قرارداد ازدواج است که با ازدواج دائم ازدواج های معمولی هیچ گونه فرقى جز در مسأله محدود بودن مدت ندارد درازدواج موقت، مرد و زنى که ازدواج آنها با یکدیگر بلامانع است با هم پیمان زناشویى مى بندند و عقد مى خوانند و تعیین مهرو مدت مى کنند، و فرزندى که از آنها به وجود مى آید یک فرزند مشروع و قانونى » مدت « و ) حلال زاده و داراى تمام حقوق و مزایاى یک فرزند است .پس از تمام شدن مدت ازدواج موقت، و جدایى دو همسر از یکدیگر، زن باید عده نگه دارد یعنی پیش ازگذشتن مدت معینی حق ندارد بامرد دیگری ازدواج دائم یا موقت کند )مدت مزبور لا اقل چهل و پنج روز تمام براى زنانى که عادت ماهانه نمى بینند و براى آنها که مىبینند دو بار قاعده شدن است( . بدیهى است فلسفه نگه داشتن عده این است که روشن شود که از شوهر اولنطفه اى در رحم زن منعقد شده است یا نه، چون اگر منعقد شده باشد در این مدت آشکار مى شود، ناگفته پیداست که در صورت انعقاد نطفه باید تا موقع وضع حمل از ازدواج با دیگرى خوددارى نماید .بنابراین اگر زن قبل از گذشتن مدت مزبور که در واقع حریم زوجیت محسوب مى شود با دیگرى عقد ازدواج دائم یا موقت ببندد ازدواج او باطل و عمل او عمل منافى عفت زنا محسوب خواهد شد ومشمول تمام کیفرهایى است که در اسلام براى این کار تعیین شده است .از این گفتار چنین نتیجه مى گیریم که تمام حدود ازدواج و شرایط همسرى که در ازدواج دائم وجود دارد باید در ازدواج موقت ( رعایت گردد )به استثناى موضوع مدت( فقهاى اسلام طبق مدارک اسلامى تصریح کرده اند که این دو نوع ازدواج از نظر احکام هیچ گونه فرقى با هم ندارند جز در یک مورد و آن اینکه در یک مورد و آن اینکه مسلمان نمی تواند با غیرمسلمان ازدواج کند ولی ازدواج موقت مرد مسلمان با زن غیر مسلمانى که از اهل کتاب است )مانند مسیحى و یهودى( مانعى ندارد

کلیدواژه ها:

نکاح ، مهریه ، تمکین ، نفقه ، مدت معین ، اجرت المثل ، صیغه ،