اثربخشی رواندرمانی گروهی مثبت نگر بر شادکامی و عزتنفس دانشجویان پزشکی دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر شادکامی و عزتنفس دانشجویان علوم پزشکیدانشگاه تهران در سال 1398 بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه تهران بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب ودر دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزشگروه درمانی مثبت نگر قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع آوری داده ها بر اساسپرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد (1989) و پرسشنامه استاندارد عزت نفس کوپر اسمیت 1967) انجام گرفت.تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS19 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد نتایج نشان داد که آموزش روانشناسی مثبتنگر بر شادکامی دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه تهران موثر است. همچنین نتایج نشان داد آموزش روانشناسی مثبتنگر بر عزت نفس دانشجویان علوم پزشکی دانشجویان دانشگاه تهران موثر است. بنابراین روش مداخله ای روانشناسی مثبت گرا می تواندشادکامی و عزتنفس دانشجویان علوم پزشکی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، عزت نفس ، روانشناسی مثبت نگر