ارزشیابی وقابلیت سنجی ژئومورفوسایت های استان کردستان

ژئوتوریسم از علوم ژئومورفولوژی، ژئوتکنیک، ژئوفیزیک زمینی، ژئوشیمیایی و کلیماتولوژی بهره برده و کارشناسان علوم زمین و علاقه مندان به طبیعت را برای بازدید از جاذبه های زمین دعوت می کند. حفظ محیط زیست و چشم اندازهای آن، عدم تغییر و خودداری از دخالت انسان در برهم زدن چهره زمین از اهداف اصلی ژئوتوریسم است. در مقاله ی حاضر با بهره گیری از روش Pereira و بررسی های میدانی، قابلیت ژئومورفوسایت های استان اردبیل مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این نوشتار تلاش شده است در این پژوهش، با استناد به روشهای پیمایشی، از مجموع دو عیار علمی و عیار مکمل، ارزش های ژئومورفولوژیکی هر چشم انداز ژئومورفوسایت از دیدگاه گردشگری شناسایی می شود وسپس ارزش مدیریتی آنها از مجموع عیار محافظت و عیار استفاده بدست می آید. از جمع این دو عیار اصلی امتیاز نهایی ارزش ژئومورفوسایت بدست می آید. ارزش هر ژئومورفوسایت نقش قابل توجهی در برنامه ریزی متناسب با پتانسیل های ژئومورفوتوریستی منطقه و نیز سرمایه گذاری های عمرانی جهت جذب گردشگر فراهم خواهد کرد نتایج نشان داد ژئومورفوسایت های مورد مطالعه از نظر معیارهای ارزشگذاری فوق الذکر در سه دسته قابل دسته بندی است. که از میان آن ها دریاچه زریوار با کسب بالاترین امتیاز، بیشترین پتانسیل گردشگری را در مقایسه با سایر سایت ها داراست. در نتیجه این موضوع زمینه ساز برنامه ریزی های دقیق تری از قابلیت های ژئومورفوسایت های این منطقه به منظور دست یابی به توسعه ی پایدار گردشگری ارائه می دهد زیرا این گونه روش ها با دیدگاه های جامع تمامی ابعاد گردشگری پایدار را متناسب با توانمندی های آن ها مورد ارزیابی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ژئومورفوتوریسم ، ژئومورفوسایت ، روش Pereira ، قابلیت های گردشگری ، استان کردستان