ارزیابی نشانگر ISSR در برخی اکوتیپ های گیاه مامیران کبیر

مامیران کبیر با نام علمی Chelidonium majus. L متعلق به خانواده Papaveracecae است. این گیاه درمیان مواد پوسیده و فاسد معمولی نیتروژندار رشد میکند. ژنوتیپ گیاه مامیران با توجه به اهمیت آن در علم پزشکی و داروسازی، یکی از ذخایر باارزش محسوب میشود. نشانگرهای ISSR از نشانگرهای غالب میباشد و روشی است مبتنی بر PCR، که در آن قطعه DNA در یک فاصله قابل تکثیر میان دو میکروساتلایت یکسان که به طور عکس هم آرایش یافته اند ، تکثیر می یابد. تعداد 12 آغازگر که در ناحیه '3 و '5 قلاب شده میباشند، در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. آغازگرهای ISSR قطعاتی با اندازه طولی 100 تا بیشتر از 3000 جفت باز تکثیر نمودند. تمام ترکیب های آغازگر مورد استفاده چند شکلی نسبتا خوبی با میانگین 0/34 نشان دادند که بیشترین میزان چند شکلی مربوط به ترکیب آغازگر TCC)5RY) با میزان 0/425 بود. مقدار PIC بالا برای این آغازگر نشان دهنده ی کارایی بالای آن ها در تمایز ژنوتیپ های مورد استفاده در این تحقیق بود که می توان آن ها را جهت مطالعات مشابه پیشنهاد نمود. شاخص MI برای آغازگرهای استفاده شده در این مطالعه بین 0/286 برای آغازگر AC)8YT) و 5/39 برای آغازگر AG)8T) محاسبه گردید. در نهایت 158 مکان باندی توسط آغازگرهای ISSR تکثیر شدند که 130 مکان از آنها چند شکلی نشان دادند. تعداد باند های چندشکل حاصل از آغازگرهای ISSR در بین توده ها از 6 تا 19 باند متغیر بود که بیانگر قدرت متفاوت آغازگرها در شناسایی چندشکلی در نمونه های مورد بررسی است. هر آغازگر به طور متوسط 10/83 مکان چند شکل نشان دادند. میانگین تعداد باند آغازگرها برای هر نمونه 7/85 باند است. نتایج این پژوهش نشان داد که نشانگرهای ISSR به طور مؤثری می توانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی توده های مامیران کبیر استفاده شوند.

کلیدواژه ها:

نشانگر ISSR ، مامیران کبیر ، آغازگر ، PIC