اثر تیمارهای فیزیکی بذر بر جوانه زنی، صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus)

به منظور مطالعه تأثیر تیمارهای مختلف بذر بر جوانه زنی آفتابگردان، آزمایشی در سال 1391 در دو مرحله ی آزمایشگاهی و گلخانه ای به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه و با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمارها شامل تیمار اولتراسونیک، اشعه گاما، اشعه بتا بهمدت 10 دقیقه، تیمار لیزر، میدان مغناطیسی در سه زمان 5، 10 و 15 دقیقه بر روی بذرهای خیس، هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت و شاهد بودند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی نهایی مربوط به تیمار بذر با اشعه لیزر 10 دقیقه (برابر 98/33 درصد) اختصاص داشت. وقتی بذور بعد از هیدروپرایمینگ کشت شدند، طول گیاهچه نسبت به شاهد آب مقطر حدود 99 درصد افزایش نشان داد. بیشترین شاخص ویگور به تیمار میدان مغناطیسی 5 دقیقه اختصاص یافت. وقتی بذور آفتابگردان بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 15 دقیقه کشت شدند، وزن خشک ساقه آن نسبت به تیمار شاهد با آب مقطر حدود 121 درصد افزایش نشان داد. در حالی که کمترین آن مربوط به تیمار اشعه گاما (12/16 گرم) محاسبه شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تیمارهای تشعشات فیزیکی برای افزایش محصول، قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، پرایمینگ بذر ، درصد جوانه زنی ، صفات فیزیولوژیک و صفات مورفولوژیک