اثر پرتوی گاما روی کیفیت ماندگاری سیب درختی

روش پرتودهی گاما جزء روشهای نوین جهت حفظ و نگهداری محصولات کشاورزی است. نفوذ پذیری این پرتو در بافت محصول جهت از بین بردن میکرو ارگانیسم ها از ویژگی های بارز آن است. در دهه گذشته در مقایسه با روشهای متعارف، پرتودهی گاما مورد توجه زیادی قرار گرفته است به گونهای که در بیشتر کشورها در محله صنعتی از این روش استفاده می کنند. متأسفانه در ایران این فنآوری هنوز ناشناخته و در ابتدای راه می باشد. محصول سیب به دلیل اینکه از یک طرف بیشترین حجم تولید و مصرف را در رده میوه جات در جهان و همچنین ایران به خود اختصاص میدهد و از طرف دیگر در مقابل پاتوژنهای مختلف نیز مقاومت کمی دارد، در فرایند نگهداری نیاز به توجه بیشتری دارد. هدف مقاله در ابتدا بررسی و مقایسه روشهای مرسوم و روش پرتو دهی در نگهداری میوه ی سیب بر اساس آمارها و اطلاعات موجود می باشد. سرانجام ضرورت توجه به این روش و چشم انداز آن در کشور ایران، به دلیل ضایعات محصولات کشاورزی به ویژه در محصول سیب، مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

پرتوی گاما ، سیب درختی ، کیفیت ماندگاری ، فنآوری نوین