بررسی ارقام و توده های پیاز خوراکی بر اساس برخی شاخصهای فیزیولوژیک

در این تحقیق سه تاریخ کاشت ( 26 فروردین ماه، 10 و 25 اردیبهشت ماه)به عنوان کرت های اصلی و پنج رقم پیاز روزبلند به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. ازاهداف اجرایی آزمایش بررسی و مطالعه فنولوژی، مراحل نمو، شاخص های رشد برروی عملکرد و برخی از اجزاء عملکرد 5 رقم پیازخوراکی در سه تاریخ کاشت بود. آزمایش در طی دوسال به صورت طرح آماری اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درمزرعه تحقیقاتی نیشابور اجرا گردید. برای محاسبه شاخص های رشد بر اساس GDD تغییرات درجه حرارت روزانه به صورت تجمعی تا پایان فصل رشد محاسبه گردید. سطح برگ در نمونه برداری ششم درتاریخ های مختلف کاشت اختلاف آماری در سطح 1% داشت. بدین صورت که اولین تاریخ کاشت ( 26 فروردین ماه) در محدوده 1000 الی 2700 GDD اوایل اردیبهشت ماه الی اواخر شهریورماه) به تدریج افزایش یافت درحالی که کمترین افزایش در تاریخ کاشت سوم بود. با گذشت زمان و جذب درجه روز رشد به طور متوسط تمام ارقام پیاز که درتاریخ اول کشت شده بودند در محدوده 2500 GDD (اول شهریورماه) به بالاترین میزان از شاخص سطح برگ رسیدند معادله ی LAI=ea+bh+ch2 بهترین معادله پیش بینی شده بود که توانست تغییرات سطح برگ ارقام پیاز در تاریخ های مختلف کاشت را در طول فصل رشد توضیح دهد. برای دستیابی به روند تغییرات تجمع ماده خشک (DMA) در طول فصل رشد معادلات ریاضی متعددی مورد آزمون آماری قرار گرفت.دراین معادلات که وزن خشک اندامهای هوایی به درجه روز رشد پس از کاشت ارتباط داده شد، سعی گردید معادله ای انتخاب گردد که از نظر آماری معنی دار باشد همچنین به پراکنش نقاط واقعی در اطراف منحنی و روند تغییرات بدست آمده از نظر فیزیولوژیکی منطقی باشد.از این رو بهترین معادله DM=ea+bH+cH2+cH3 بود که توانست تغییرات وزن خشک پیاز را در طول فصل رشد توضیح دهد. این معادله برای کلیه ارقام ضریب تشخیص بالاتراز 91 % را نشان داد.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، سطح برگ ، سوخ ، وزن خشک