بررسی تاثیر درصد رس خاک در کارایی توابع انتقالی نقطه ای و پارامتریک

خاک های رسی در بسیاری از نقاط جهان و از جمله در ایران به وفور یافت می شوند. بخش اعظم این خاک ها زیر کشت بوده و به علت ظرفیت تبادل کاتیونی بالا و قدرت جذب آب فراوان از قدرت باروری خوبی برخوردار می باشند ولی با وجود صفات و خصوصیات منحصر به فرد از قبیل آماس، جریان ترجیحی و ناپایداری جبهه رطوبتی، تنها با اعمال مدیریتی تخصصی قابل بهره برداری بوده و استفاده ناآگاهانه از آنها غالباً نتیجه موفقیت آمیزی به دنبال نخواهد داشت . در این پژوهش تلاش می گردد، ویژگی های هیدرولیکی این خاک ها به طریق غیرمستقیم ، با استفاده از توابع انتقالی نقطه ای و پارامتریک تعیین شده و کارآیی هرکدام از آنها با هم مقایسه گردد. بنابراین، تعداد 50 نمونه خاک با بافت های Clay loam ،Silty clay loam ،Clay و Silty clay از استان های کردستان، کرمانشاه و کرمان انتخاب گردید. فراوانی نسبی ذرات به روش هیدرومتری، جرم ویژه ظاهری به روش کلوخه، درصد کربنات کلسیم به روش خنثی سازی با اسید و منحنی رطوبتی با دستگاه صفحات فشاری اندازه گیری شد. متغیرهای مستقل به دو گروه تقسیم شدند. گروه نخست شامل فراوانی نسبی ذرات، جرم ویژه ظاهری و درصد کربنات کلسیم بود. در گروه دوم نیز میانگین هندسی قطر ذرات، انحراف معیار هندسی قطر ذرات، جرم ویژه ظاهری و درصد کربنات کلسیم قرار داشت . نتایج نشان داد که بین توابع برآوردکننده میزان رطوبت در پتانسیل های ماتریک صفر، 33-، 100-، 500- و 1500- کیلوپاسکال و توابع برآوردکننده پارامترهای نمون وان گنوختن ( 1980 ) تفاوت چشمگیری وجود داشته و توابع انتقالی نقطه ای برآوردی بهتر دارند.

کلیدواژه ها:

توابع انتقالی ، خاک های رسی ، منحنی رطوبتی خاک ، هدایت هیدرولیکی غیراشباع