مزایای استفاده از سیلیکون در کاهش اثرات تنش شوری بر ساختار تشریحی ساقه گیاه گاوزبان دارویی (.Borago officinalis L)

تنش شوری، یکی از تنش های غیر زیستی رایج در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. تنش شوری در گیاهان سبب تغییراتی در ریخت شناسی، تشریح، فیزیولوژی و الگوهای رشد گیاهان می شود. یکی از راهکارهای کاهش اثرات زیان بار تنش شوری استفاده از روش های تغذیه معدنی از جمله تغذیه سیلیکون می باشد. سیلیکون توانایی آن را دارد که گیاهان را در برابر تنش های زیستی و غیرزیستی چندگانه محفوظ نگه دارد. به منظور بررسی برهم کنش شوری و سیلیکون بر خصوصیات آناتومیکی گیاه گاوزبان، آزمایشی در یک طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور سیلیکون در شش سطح (0، 0/5، 1، 1/5، 2، 2/5 میلی مولار) و شوری در دو سطح ( 0 و 120 میلی مولار) در 4 تکرار در شرایط گلخانه به صورت کشت هیدروپونیک انجام شد. بررسی ساختار تشریحی ساقه با تثبیت نمونه ها در محلول اتانول و گلیسیرین، تهیه برش دستی و رنگ آمیزی مضاعف سبز متیل -کارمن زاجی انجام شد. نتایج بررسی های سلول – بافت شناختی گیاهان شاهد و گیاهان تحت تیمار شوری و سیلیکون نشان داد که تنش شوری سبب کاهش ضخامت بافت آوند چوبی و آبکش ساقه، کاهش قطر دهانه آوند چوبی، افزایش ضخامت کوتیکول و افزایش ضخامت بافت کلانشیم گردید. نتایج تجزیه واریانس دادهها برای صفات تشریحی ساقه گیاه گاوزبان نشان داد که کاربرد سیلیکون باعث میشود که بسیاری از این تغییرات تعدیل شده و بسیاری از خصوصیات نموی گیاه در تیمار همزمان شوری و سیلیکون شبیه گیاه شاهد باشد. علت این امر میتواند به دلیل کاهش جذب و انتقال و انباشتگی یون سدیم در بافتهای حساس و تنظیم فشار اسمزی باشد و یا به دلیل رسوب سیلیکون در دیواره سلولی اندام های رویشی گیاه باشد که باعث پایداری دیواره سلول و حفظ انسجام غشاءهای زیستی می شود.