بررسی تاثیر عوامل مختلف محیطی و تعاملات آن ها بر بازدهی تولید یک اگزوپلی ساکارید

در این تحقیق اثر ارتباط بین فاکتورهای مختلف بر بازدهی تولید اگزوپلی ساکارید در محیط های فرموله شده بررسی گردید. گرمخانه گذاری باکتری به مدت 24 ساعت در آب دریا به عنوان محیط اصلی تولید، منجر به تولید 0/56% بیوپلیمر گردید، اما نتایج نشان داد که اگزوپلی ساکارید در محیط های فرموله شده حاوی آب، 0/05% نوترینت براث و 1% سولفات آمونیوم و فسفات پتاسیم در غلظت های مختلف کلرید سدیم (1، 2، 3 و 4%) تولید نمی شود. افزودن 1% پارافین در کنار 0/05% فسفات پتاسیم به آب نمک 3/4% موثر بود، اگرچه بازدهی به کمتر از نصف کاهش یافت. رقیق سازی آب دریا با آب مقطر در غلظت های مختلف 1:2، 1:1 و 2:1 باعث کاهش بازدهی تولید اگزوپلی ساکارید گردید. این کاهش زمانی که آب دریا با 1% گلوکز و 0/05% نوترینت براث در شرایط رقیق سازی غنی گردید، بیشتر مشهود بود. همچنین، غنی سازی آب دریا با غلظت های مختلف آلوئه ورا باعث کاهش بازدهی تولید بیوپلیمر گردید.

کلیدواژه ها:

اگزوپلی ساکارید ، باکتری انتروباکتریاسه ، آب دریا