تأثیر کودهای زیستی وکود نیتروژن بر صفات کمی و کیفی آفتابگردان

به منظور مطالعه اثر باکتری های محرک رشد (نیتروکسین و بیوفسفر)و کود شیمیایی نیتروژن بر صفات های کمی و کیفی آفتابگردان (Helianthus annus L) در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه ای گیاه آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1388 به اجرا در آمد. عوامل مورد آزمایش شامل چهار سطح کود نیتروژن 0، 54، 108 و 161 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و باکتری های محرک رشد در چهار سطح شاهد(بدون مصرف)، نیتروکسین (حاوی باکتری های محرک رشد ازوتوباکتر و آزوسپیریلوم)، بیوفسفر (حاوی باکتری های محرک رشد باسیلوس و سودوموناس)و کود تلفیقی(نیتروکسین+بیوفسفر) بود. نتایج نشان داد، کاربرد باکتری های محرک رشد منجر به افزایش عملکرد دانه، عملکرد زیستی، ارتفاع بوته نسبت به تیمار شاهد شد و در میان باکتری های محرک رشد، تیمار باکتری محرک رشد تلفیقی (نیتروکسین+بیوفسفر) بیشترین تأثیر را در افزایش صفات های مورد مطالعه داشت.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، باکتری های محرک رشد ، عملکرد دانه و نیتروژن