بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، دامی و شیمیایی بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کودهای زیستی (بیولوژیک)، دامی و شیمیایی بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا درشهرستان دره شهر انجام شد. این آزمایش به شکل فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، با 3 تکرار انجام، شد. فاکتور اول شامل کود دامی (گاوی) در دو سطح (مصرف و عدم مصرف)، فاکتور دوم کود اوره در 3 سطح شامل 018/5 و 37 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، فاکتور سوم شامل کود بیولوژیک (نیتروکسین) در دو حالت (عدم تلقیح و تلقیحبذر) بود. نتایج نشان داد که اثر اصلی کودهای بیولوژیک، شیمیایی و دامی تأثیر معنیداری بر تعداد دانه در نیام، نیام دربوته، نیام در متر بع، دانه در متر مربع، وزن صد دانه و عمکلرد دانه داشت. با مصرف کود زیستی نیتروکسین، عملکرد دانه، به مقدار 1868 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به حالت عدم مصرف 21 درصد افزایش داشت. با مصرف کود دامی، عملکرد دانه به مقدار 1871/2 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به حالت عدم مصرف 8 درصد افزایش داشت. با مصرف 37 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار، عملکرد دانه به مقدار 1914/9 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به حالت عدم مصرف 25 درصد افزایش داشت. همچنین اثر متقابل کود دامی و کود بیولوژیک بر وزن صد دانه و اثر کود بیولوژیک در نیتروژن بر عملکرد دانه معنی دار بود. در این بررسی، در صورت مصرف کود دامی و کود نیتروکسین، و با مصرف مقادیر پایینتر کود اوره، عملکرد دانه ی بالاتری نسبت به حالت مصرف مقادیر بالاتر کود اوره ایجاد شد. بدین شکل که در تیمار شامل تلقیح بذور با نیتروکسین، مصرف کود دامی و بکارگیری 18/5 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار، بیشترین عملکرد دانه به میزان 2157 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، لوبیا ، بیولوژیک ، کود دامی