دفاع بیولوژیک در برابر حملات بیوتروریسمی سیاه زخم

سابقه و هدف: بیوتروریسم عبارت از سوء استفاده از عوامل میکروبی یا فرآورده های آن ها یا به عبارت جامع تر، استفاده از عواملبیولوژیک، به منظور ارعاب یا هلاک انسان ها و نابودی دام ها و گیاهان است. جنگ افزار بیولوژیک عبارت است از وسیله ای که به منظورانتشار عمدی ارگانیسم های مولد بیماری یا فرآورده های آن ها توسط غذا، آب، حشرات ناقل یا به صورت افشانه(آئروسل) به کار بردهمی شود. جنگ بیولوژیک عبارت از استفاده از عوامل بیولوژیک، اعم از باکتری ها، ویروس ها، گیاهان، حیوانات و فرآورده های آن ها بهمنظور اهداف خصمانه است. استفاده از سلاح بیولوژیک به بیش از سیصد سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد که رومی ها چاه هایاطراف شهر را توسط لاشه های حیوانات مرده آلوده می کردند تا سربازان دشمن از آن ها نوشیده، بیمار و یا تلف شوند. در جنگ عراق وآمریکا پس از شیوع بیماری سیاه زخم در مردم عراق، شایعاتی در خصوص توزیع گندم آلوده به سیاه زخم بوسیله ارتش آمریکا در بینعراقی ها به گوش رسید اما منابع رسمی هیچ گاه این مسئله را تایید نکردند. سیاه زخم بیماری عفونی حادی است که با باکتری اسپورداری به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود. سیاه زخم به طور عمومی در مهره داران پست اهلی و وحشی (رمه و دیگر علفخواران)بروز می یابد؛ اما انسان در تماس با حیوان یا بافت آلوده و طرق دیگر دچار بیماری می شود. عفونت انسانی به سه شکل بروز می کند: سیاه زخم پوستی (Skin Coetaneous) که باکتری از محل زخم پوستی وارد بدن می شود. در صورت عدم درمان نرخ مرگ و میر آن بیست درصد است، درحالی که معالجه با آنتی بیوتیک ها این میزان را به طور تقریبی به صفردرصد کاهش می دهد؛ سیاه زخم تنفسی (Inhalation) یا ریوی (pulmonary) دارای نرخ مرگ و میر بالایی یعنی بیش از نود درصد است، نشانه هایی مشابه با آنفولانزا چند روز بعد از دوره نهفتگی کوتاه بروز می یابد، نشانه های حاد به صورت تیپیک ظاهر می شود و سرانجام به مرگ ختم می شود. سیاه زخم گوارشی (Gastrointestinal) بعد از بلع مقدار زیادی اسپورهای سیاه زخم، به صورت تیپیک از گوشت یک حیوان آلوده با علایمی مشابه مسمومیت غذایی، رخ می دهد. نرخ مرگ و میر بین 25 و 60 درصد متغیر است. مقاله حاصل به استفادهاحتمالی دشمن از باکتری سیاه زخم در جنگ های بیولوژیکی و لزوم آمادگی نیروهای مسلح ما در برابر این گونه حملات را بیان وتفصیل خواهد کرد. اهمیت پرداختن به این موضوع زمانی بیشتر آشکار می گردد که بدانیم استفاده از عامل ایجاد کننده سیاه زخم درسال های اخیر به دلیل تولید آسان آن، انتقال آسان آن به منطقه هدف و مرگ و میر بالای آن و همچنین راحتی ریشه کنی آن بعد ازرسیدن به هدف باعث شده تا سیاه زخم به عنوان اولین انتخاب مورد استفاده قرار گیرد. انواع مختلف میکروب باسیلوس انتراسیس درمناطق مختلف جهان به راحتی در دسترس است و مزیت دیگر آن عدم توانائی میکروب در انتشار از منطقه ای به منطقه دیگر است.در نتیجه با توجه به تهدیدات روزافزون حملات بیوتروریسم، آگاهی و آمادگی در برابر این حملات از الزامات غیر قابل اجتناب یکنیروی مسلح آماده است. بیماری هایی که ظاهرا ریشه کن شده اند مثل سیاه زخم هر لحظه در معرض باز به کار گیری در حملاتبیوتروریسم هستند. واکسیناسیون گسترده و به موقع در برابر انواع بیماری های نوپدید و بازپدید بسیار ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

سیاه زخم ، بیوتروریسم ، سلاح بیولوژیک