سرنوشت وتوزیع سولفات روی اضافه شده در بعضی از خاکهای اسیدی و آهکی با استفاده از 3 روش عصاره گیری دنباله ای

شناخت شکل های مختلف روی می تواند ما را در درک بهتر و همچنین پیدا کردن راه هایی برای افزایش بازده کودهای مصرفی رویکمک کند. تحقیق حاضر به منظور بررسی تغییرات شکل های شیمیایی روی در بعضی از خاکهای ایران بعد از مصرف سولفات روی بااستفاده از سه روش عصاره گیری متوالی (روش های اسپوزیتو و همکاران، سینگ و همکاران، و ما و اورن) انجام گرفت. بدین منظور 9 خاک از افق سطحی (0-30 سانتی متری) خاکهای اسیدی و آهکی استان های فارس، کرمان و گیلان انتخاب و با سه سطح روی (0 و 5 و 10 میکرو گرم درگرم به صورت ZnSO(40 7H(2)O) تیمار شدند. نمونه ها پس از 8 هفته خوابانیدن در شرایط آزمایشگاه، شکل های شیمایی آنها عصاره گیری شد. نتایج نشان می دهد که بیشترین شکل سولفات روی به کار برده شده (در هر سه روش) به شکل کربناتی تبدیل شده است ( 57 % برای روش اسپوزیتو و همکاران، 51 تا 60 % برای روش سینگ و همکاران، و 48 % برای روش ما و اورن). مقدار تبدیل رویمصرفی شکل های روی در خاکهای مورد پژوهش به ترتیب زیر تغییر کرده اند، در روش اسپوزیتو و همکاران: جذب سطحی < تبادلی <آلی < تتمه<< کربناتی، در روش سینگ و همکاران: تبادلی < متصل به اکسیدهای منگنز < متصل به اکسیدهای آهن بی شکل< تتمه<متصل به اکسیدهای آهن متبلور < آلی<< کربناتی و در روش ما و اورن: جذب سطحی< تتمه< محلول در آب< متصل به اکسیدهایمنگنز < آلی< متصل به اکسیدهای آهن و آلومینیوم << کربناتی.

کلیدواژه ها:

سولفات روی ، شکل های شیمیایی ، عصاره گیری دنباله ای