اثر ال- آرژنین بر رشد، کاهش چربی لاشه، فراسنجه های خون و سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثرات سطوح مختلف ال-آرژنین بر عملکرد رشد، کمیت و کیفیت لاشه، تنظیم بیان نسبی ژن های لیپوژنیک دربافت های جگر، ماهیچه و چربی، فراسنجه های خونی و سیستم ایمنی در جوجه مرغ های گوشتی سویه راس در دوره آغازین، رشد و پایانی بود. دراین پژوهش 192 قطعه جوجه یک روزه مرغ گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با 4 جیره غذایی تغذیه شدند که هر جیره غذایی شامل 4 تکرار بود. جیره های غذایی دارای مقادیر 100%، 153%، 168% و 183% آرژنین قابل هضم بر اساس برنامه غذایی راس بودند که از سن یک تا 46 روزگی تغذیه شدند. در روز های 10، 24 و 46 پژوهش، تعداد سه جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب، نمونه های خون از هر کدام جمع آوری و کشتار شدند تا صفات لاشه و فراسنجه های خونی مورد اندازه گیری قرار گیرند. نمونه های بافت روده کوچک تا زمان ارزیابی بافت شناسی در فرمالین10 درصد نگه داری شدند. نمونه های بافت ماهیچه، جگر و چربی تا زمان اندازه گیری بیان نسبی ژن ها در دمای 80 - درجه سانتی گراد نگه داری شدند. نتایج نشان دادند که جیره غذایی آرژنین اثر معنی دار افزاینده (P<0/05) بر وزن بدن، افزایش وزن روزانه، بازده خوراک، وزن لاشه، بازده لاشه، وزن و ضخامت ماهیچه سینه ای، وزن ران، وزن قلب، وزن و طول ددنوم، ژژنوم و ایلیوم، طول پرز ها و عمق کریپت های ددنوم، ژژنوم و ایلیوم داشت، در حالی که وزن چربی شکمی لاشه، نسبت طول پرز به عمق کریپت، تعداد سلول های گابلت و ضخامت اپیتلیوم ددنوم، ژژنوم و ایلیوم کاهش (P<0/05) یافت. همچنین مکمل آرژنین غلظت های پلاسمایی تری یدوتیرونین((T(3) و تیروکسین ((T(4) را افزایش (P<0/05) داد. ولی غلظت های پلاسمایی کلسترول، تری گلیسرید و اوره را کاهش (P<0/05) داد. بیان ژن اسید چرب سنتاز و لیپوپروتین لیپاز ماهیچه تحت تاثیر مکمل آرژنین افزایش (P<0/05) یافت، در حالی که بیان لیپوپروتین لیپاز، اسید چرب سنتاز و لپتین در بافت چربی، همچنین استیل کوآنزیم A کربوکسیلاز، اسید چرب سنتاز و آنزیم مالیک در بافت چربی کاهش (P<0/05) یافت. ترکیب بیوشیمیایی ماهیچه سینه ای نشان داد که آرژنین به طور معنی داری (P<0/05) محتوای چربی، پروتین و ماده خشک ماهیچه را افزایش داده است. مکمل آرژنین بر قرمزی (*a) و تردی گوشت نیزاثرات مطلوب (P<0/05) داشت. اثرات مثبت و افزاینده (P<0/05) آرژنین بر وزن وزن تیموس و طحال، پاسخ تولید آنتی بادی به ویروس بیماری نیوکاسل و واکنش پوست به فیتوهماگلوتینین P نیز مشاهده شد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، مصرف میزان 168 % آرژنین قابل هضم بر اساس توصیه برنامه غذایی راس، بهترین نتیجه را بر بهبود رشد، بهبود کیفیت و کمیت لاشه و سیستم ایمنی داشت. اگرچه 183 درصد آرژنینقابل هضم بر اساس برنامه غذایی راس در جیره غذایی جوجه های گوشتی نیز پاره ای آثار مثبت بر بهبود سیستم ایمنی و کاهش چربی لاشهمشاهده شد، ولی این سطح آرژنین قادر نبود از افزایش رشد در جوجه های گوشتی حمایت کند.

کلیدواژه ها:

آرژنین ، عملکرد رشد ، صفات لاشه ، فراسنجه های خونی ، بیان ژن نسبی ، روده کوچک ، سیستم ایمنی ، جوجه گوشتی