مطالعه موردی انتخاب نوع سازه نگهبان برای ایستگاه مترو با بکارگیری تکنیک تحلیل سلسله مراتبی در فرآیند مهندسی ارزش

در سالهای اخیر، با توجه به گسترش روزافزون استفاده از فضاهای شهری، حفر فضاهای زیرزمینی مورد توجه قرار گرفته است. ایستگاه های زیرزمینی مترو نوعی از سازه های زیرزمینی میباشند که استفاده از آنها رو به افزایش بوده و اغلب در مناطق کم عمق و سست شهری با بازشدگی بزرگ اجرا میشوند. دو روش کلی برای حفاری فضاهای زیرزمینی وجود دارد که عبارتند از روش ترانشه باز و روشهای زیرزمینی. هریک از این روشها هزینه ها، کارکردها، مزایا، معایب و محدودیتهایی دارند که انتخاب مناسبترین روش اجرا به نحوی که بالاترین کارایی را از خود نشان داده و باعث تقلیل هزینه های ساخت شده و همچنین انتظارات ذینفعان پروژه را برآورده سازد، یکی از مهمترین و پرچالشترین مباحث تصمیم گیری در پروژه های ساخت وساز عمرانی به خصوص در فضاهای شهری میباشد. مهندسی ارزش یکی از موفق ترین روشهای حل مساله، کاهش هزینه و بهبود عملکرد با حفظ و ارتقاء کیفیت است. روش مهندسی ارزش بر مبنای یک کار تیمی، شرایط موجود پروژه را مورد تحلیل قرار میدهد و بهترین گزینه را انتخاب میکند. در تحقیق حاضر نیز با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی در فرآیند مهندسی ارزش و ارائه یک مدل تلفیقی تلاش میشود تا بهترین نوع روش اجرا با توجه به محدودیتهای در پیشرو انتخاب گردد. در این پژوهش سعی شده است ضمن بررسی دو مورد از روشهای متداول اجرای سازه نگهبان برای ایستگاه های مترو، از تکنیک مهندسی ارزش برای انتخاب سازه نگهبان مناسب ایستگاه 8 از خط2 قطار شهری تبریز استفاده گردد. نتایج نشان میدهند که روش دیوار دیافراگمی با توجه به شرایط موجود بهترین گزینه برای اجرا میباشد. همچنین با توجه به اینکه تکنیک مهندسی ارزش تمامی کارکردها و هزینه ها را مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد و ضمن افزایش ارزش سرمایه گذاری، کارکردها، کیفیت و مطلوبیت سناریو مورد انتخاب را به نحو چشمگیری بهبود میبخشد، لذا به کارگیری این تکنیک در مساله انتخاب سازه نگهبان نتایج خوبی درپی داشته است و میتواند به عنوان ابزاری کارآمد در موضوع پرچالش انتخاب سازه نگهبان در اختیار کارفرمایان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انتخاب سازه نگهبان ، تکنیک مهندسی ارزش ، روش های اجرای سازه نگهبان ، تحلیل سلسله مراتبی