تاثیر تغییرات آب و هوایی بر اکوسیستم های دریایی و ساحلی

تغییرات آب و هوایی یک چالش بزرگ زیست محیطی برای مدیریت منابع دریایی در آینده می باشد و دارای پیامدهای عمیقی برای اکوسیستم های دریایی ساحلی و سیستم های اقتصادی اجتماعی وابسته به آنها است. این تغییرات ساختار - - اکوسیستم های دریایی و ساحلی را دگرگون خواهد کرد و به طور مستقیم بر آنها و جوامع انسانی تاثیر گذار است. ارزیابی های جدید از آب و هوای جهان نشان می دهد که درجه حرارت، سطح آب دریا و اسیدیته آن افزایش یافته و پایداری لایه های آب و اختلاط آنها نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. علاوه بر این، خلاصه ای از داده های آب و هوایی اخیر نشان می دهد که شدت و تعداد طوفان های اقیانوسی نیز در حال افزایش می باشد. فعالیت های انسانی از قبیل سوزاندن سوخت های فسیلی در مقیاس گسترده در نیروگاه های برق و اتومبیل ها پیوسته در حال تولید و رها کردن گازهای گلخانه ای از قبیل دی اکسید کربن به اتمسفر هستند که انتشار این گازها به میزان قابل توجهی باعث تغییرات آب و هوایی می شود. اثرات تغییر اقلیم باعث کاهش اکسیژن محلول، تغییر شوری، ترکیب جمعیتی، تنوع زیستی، گسترش بیماری های پاتوژن محور، تاثیر بر روی صنعت ماهیگیری بواسطه تغییر الگوی مهاجرت، کاهش تولیدات شیلاتی، افزایش نرخ فعالیت های بیولوژیکی، طولانی شدن فصل رشد، تغییر زیستگاه آبزیان و انتشار آنها، تاثیر بر روی صنعت گردشگری، تغییر در زنجیره غذایی و امنیت غذایی، افزایش اشعه ماوراء بنفش، تغییر الگوی بارش، تخریب برخی زیستگاه های ساحلی مثل جنگل های حرا، باتلاق های نمکی، آبسنگ های مرجانی و انحلال پوسته اسکلتی آهکی برخی آبزیان می گردد. این تاثیرات که تنها بخشی از تغییرات پیش بینی شده در آینده می باشد، در حال حاضر باعث تغییرات قابل توجهی در موجودات زنده شده است. همچنان که این تغییرات ادامه می یابد، خطر تخریب اکوسیستم های دریایی و عواقب گسترده تر بر روی رفاه و سلامت انسان افزایش می یابد. در بلند مدت، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ضروری خواهد بود. اگر چه پروتکل کیوتو خواستار کاهش تولید گازهای گلخانه ای در کشورهای توسعه یافته شد، با این حال بایستی استراتژی های اضافی جهت کاهش اثرات مضر تغییرات آب و هوایی در سیستم های دریایی و ساحلی به تصویب برسد. یکی از این استراتژی ها ایجاد مناطق حفاظت شده دریایی و ذخایر بدون برداشت است. چنین اقدامات حفاظتی ممکن است خطر سقوط جمعیت، اختلال در جامعه و از دست رفتن تنوع زیستی را به حداقل برساند. مدیران شیلات نیز باید تغییر آب و هوا را هنگام تعیین طرح مدیریت شیلات در نظر بگیرند. تحقیقات در این زمینه به اتخاذ تصمیمات و سیاستگذاری های اثربخش در ارزیابی استراتژی های حفاظت و مدیریت کمک خواهد کرد و ضروری می باشد. تلاش برای مدیریت و حفاظت از موجودات دریایی، در مواجهه با تغییر آب و هوا، بهبود چارچوب پیش بینی های موجود را می طلبد.

کلیدواژه ها:

تغییرات آب و هوایی ، اکوسیستم های دریایی و ساحلی ، گازهای گلخانه ای ، حفاظت و مدیریت منابع دریایی