جامعه شناسی رسانه های ارتباطی حافظ با معشوق

جامعه شناسی ارتباطات یکی از گسترده ترین حیطه های جامعه شناسی معاصر به شمار میرود که جایگاه والایی را در پژوهش های اجتماعی به خود اختصاص داده است. از این دیدگاه، حضور چند عنصر در شکل گیری ارتباط موثر، ضروری می باشد: فرستنده ی پیام؛ متن پیام؛ گیرنده؛ و رسانه ی ارتباطی به منظور انتقال پیام . از دیدگاه حافظ، معشوق همواره حاضر و ناظر بر رفتار وی می باشد و تمام پیام های وی به طور مستقیم توسط معشوق دریافت می شود. اما با توجه به جایگاه والای معشوق در اشعار حافظ، وی در بیشتر موارد، نمی تواند مستقیم با معشوق به گفتگو نشیند و اِعمال سلطه ی وی هویداست و به ناچار از واسطه ها برای انتقال احساس و منظور، بهره می گیرد. از دیدگاه ها برماس، موقعیت آر مانی گفتگو در یک کنش ارتباطی، موقعیتی است که یکسره از سلطه آزاد است و در آن؛ همه ی شرکت کنندگان به طور متقارن فرصت های برابر برای گزینش و به کارگیری کنشهای گفتاری و از جمله بهره گیری از رسانه ها را دارند. واسطه ها و رسانه های ارتباطی حافظ در انتقال پیام خویش به معشوق، علاوه بر زمانهایی که وی به طور مستقیم به گفتگو با معشوق می پردازد، شامل مواردی چون باد صبا، ساقی، حافظ، نسیم سحر و ... می باشد که به فراخور نوعِ پیامِ ارسالی، از یکی از این ابزار بهره می گیرد.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی ، حافظ ، ارتباط