نقش دلبستگی به والدین و دانش فراشناختی در خودکارآمدی نوجوانان مقطع دبیرستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابط هی دلبستگی به والدین و دانش فراشناختی با خودکارآمدی دانشآموزان مقطع متوسطه انجام پذیرفت. شرکت کنندگان این پژوهش همبستگی، شامل ٣٠٠ نفر ( ١٧٧ دختر و ١٢٣ پسر) از دانشآموزان دبیرستانهای شیراز بودند که براساس روش نمون هگیری خوش های چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش هر یک از شرک تکنندگان خرده مقیاس دلبستگی به والدین آرمسدن و گرینبرگ ( ١٩٨٧ )، خرده مقیاس آگاهی فراشناختی (شراو و دنیسون، ١٩٩۴ ) و مقیاس خودکارآمدی عمومی شوآرزر و جروسلم ( ١٩٩٢ ) را تکمیل نمودند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آ نها به کمک روش تحلیل عامل و تحلیل گویه تعیین شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قاب لقبول آزمون ها بود. یافتهها حاکی از آن بود که از میان ابعاد دانش فراشناختی، دانش موقعیتی و دانش بیانی، پیشبینیکنندهی مثبت و معنادار خودکارآمدی بودند و دانش موقعیتی دارای بیشترین سهم در پیشبینی خودکارآمدی بود. از میان ابعاد دلبستگی به والدین هر دو بعد (دلبستگی به پدر و دلبستگی به مادر) قادر به پیش- بینی خودکارآمدی بود با این تفاوت که سهم دلبستگی به مادر در پیشبینی خودکارآمدی بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، دانش فراشناختی ، دلبستگی به والدین