بررسی رابطه ی خود ارزشمندی با رویکردهای مطالعه سطحی وعمیق

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی خود ارزشمندی با رویکردهای مطالعه (سطحی و عمیق) انجام شد. بدین منظور 205 دانش آموز مقطع پیش دانشگاهی، به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، انتخاب شدند. روش این پژوهش پیمایشی از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه راهبردهای مطالعهمارتون و سالجو (1996-1976 (و پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (2003 (استفاده شد. تحلیلدادهها نیز با استفاده از آزمون هبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره انجام پذیرفت. یافتهها نشانداد همبستگی مثبت معناداری بین خودارزشمندی درونی با راهبرد مطالعه عمیق و همبستگی منفی معنیداریبین خودارزشمندی بیرونی با راهبرد مطالعه عمیق وجود دارد. نتایج نشان دهنده این است که همبستگی منفیمعناداری بین خودارزشمندی درونی با راهبرد مطالعه سطحی و همبستگی مثبت معنیداری بینخودارزشمندی بیرونی با راهبرد مطالعه سطحی وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج مشاهده شد که رویکردمطالعه عمیق و سطحی توسط خودارزشمندی درونی و بیرونی پیشبینی میشود. درمجموع با توجه به نتایج حاصله و اهمیت رویکردهای مطالعه در یادگیری دانش آموزان، باید گفت توجه به اهمیت سازه هایی نظیر خودارزشمندی در این ارتباط ضروری به نظرمیرسد.