بررسی نقش پدر و مادر به عنوان مربی و تاثیر آن بر تربیت فرزندان

انگیزه بیان موضوع تحقیق این است که بتوانیم پدر و مادر را آنگونه که شایسته اند و توانایی دارند در جایگاه واقعی خود ببینیم و در شکوفا کردن قدرت و استعداد بالقوه آنها سهیم باشیم و آنها نیز بتوانند انسانهایی شایسته تربیت کنند تربیتی که اثر بخش باشد و بتواند به کاهش آمار جرم ها بزهکاریها ،طلاق،مشکلات اخلاقی، روحی و روانی بینجامد، تربیتی که دارای محتوای تربیتی مفید و کاربردی باشد. اینکه صرفا کودک بداند که فلان عمل جرم محسوب می شود از ارتکاب او به آن جرم جلوگیری نخواهد کرد و باید زشتی آن عمل در جامعه احساس شود و جامعه علاوه بر باور، علم به مضر بودن آن عمل نیز داشته باشد. بسیاری از مجرمان به دلیل ساختار شخصیتی شان که از کودکی شکل گرفته و همچنین ندانستن نوع برخورد با مشکل و موقعیت مرتکب جرم می شوند و یا بخاطر اینکه رفتار مناسب برای برخورد با مشکل را در درون خود ندارند و به آنها انتقال داده نشده به هر وسیله ای برای رفع مشکل پناه می برند و به اشتباه مرتکب جرم می شوند. مشکلات و ضعفها و کمبودهای عاطفی، روحی و روانی در کودکی که هیچ نظارت و ارزیابی بر آنها نیست جرم های بالقوه ای هستند که کمتر انسانی را توان رهایی از ارتکاب به آنها است و به این دلیل است که باید دیدگاه علمی ما نسبت به پدر و مادر و فرزند تقویت شود. و شاید این نگاه ما بتواند نسلهای آینده را کمک کند تا نوع دیگری به خود و فرزندانشان نگاه کنند و هیچ قدرتی به اندازه قدرت دیدگاه کارایی نخواهد داشت. این تحقیق به صورت تجربی و کتابخانه ای انجام شده است و سعی ما بر آنست تا نقش پدر و مادر را در جایگاه مربی مورد بررسی قرار داده و تاثیر آن را بر شکل گیری شخصیت فرزندان و آینده آنها مورد ارزیابی قرار دهیم و مربیان واقعی کودکان را به آنها معرفی کنیم و این دیدگاه در جامعه رایج شود.

کلیدواژه ها:

پدر-مادر-فرزند-مربی--تربیت خانواده-جامعه