مطالعه تحولی و مقایسه نگرش به سالمندی در زنان و مردان بومی و غیر بومی 7 تا 80 سال ساکن شهر بندر عباس

سالخوردگی جمعیت یک فرایند شناخته شده است که در آن باروری و انتقال جمعیت شناختی پیامد مرگ و میر، از سطوح بالا به سطوح پایین کاهش پیدا می کند. مهمترین عوامل موثر بر سالخورده شدن جمعیت، کاهش مرگ و میر، خصوصا مرگ و میر نوزادان و کودکان و کاهش اساسی و مستمر باروری و به تبع آن کاهش رشد جمعیت است که باعث تغییرات اساسی در ساختار سنی جمعیت اکثر جوامع از جمله ایران شده است.( میرزایی 1386)بر اساس جدول شماره 1 در سال 1390، بیش از 6 میلیون نفر از جمعیت کشور در رده سنی 60 سال و بیشتر قرار دارند، که به لحاظ توزیع درصدی 8.2 درصد کل جمعیت را شامل می شود. بر اساس این جدول می توان روند افزایشی را در طول چهار دوره سرشماری مشاهده کرد. هر دوره تقریبا 1 درصد به این جمعیت افزوده شده است