اثربخشی برنامه آموزش روان شناختی خانواده بربهبود جو خانوادگی بیماران مبتلا به اختلالات شدید روان پزشکی

هدف ازپژوهش حاضربررسی اثربخشی برنامه اموزش روانشناختی خانواده برجوخانوادگی درخانواده های بیماران مبتلا به اختلالات شدید روانپزشکی بود نمونه پژوهش شامل خانواده های 30نفرازبیماران مبتلا به اختلالات شدید روانپزشکی بود که درسال 1389 دربیمارستان فارابی شهرکرمانشاه بستری بودند ازطریق نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند افرادی که مایل به شرکت دربرنامه بودند درگروه ازمایش و افرادی که دربرنامه شرکت نکردند درگروه کنترل قرارگرفتند دوگروه به پرسشنامه جو خانواده جواب دادند پیش ازمون و سپس برنامه اموزشی 6 جلسه بصورت هفتگی 2ساعته برای گروه ازمایش به اجرا درامد داده ها با استفاده ازازمون t مستقل و کواریانس تجزیه و تحلیل شد اموزش روانشناختی باعث انسجام و بیانگری )p>0/0001 درگروه ازمایش شد اما تغییری درمولفه های جو کلی خانواده و تعارض دردو گروه دیده نشد اموزش روانشناختی خانواده افرادمعتاد به اختلالات شدید روانپزشکی تاثیرمثبتی برجوخانوادگی آنها ندارد اموزش روانشناختی خانواده باعث افزایش بیانگری و انسجام خانواده میشود اما تغییری درمولفه تعارض ایجادنمی کند

کلیدواژه ها:

برنامه آموزش روانشناختی خانواده ، جو خانوادگی ، اختلالات شدید روانپزشکی