بررسی تغییرات میزان بخشایش و ابعاد آن در چرخه های زنذگی زوجین شهرستان بیرجند

توانایی ایجادوحفظ روابط صمیمانه پایداروارضا کننده رشدیافته یکی ازمهمترین تکالیف دررشد شخصیت بزرگسالان است که بخشایش یکی ازبارزترین مصادیق آن می باشد هدف پژوهش حاضرتعیین میزان بخشایش و ابعادآن درزوجین درچرخه های زندگی میباشد هدف پژوهش حاضرتعیین میزان بخشایش و ابعادآن درزوجین درچرخه های زندگی می باشد بدین منظور تعداد 320 نفراززوجین شهرستان بیرجند ازطریق روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند برای جمع اوری داده ها ازمقیاس سنجش بخشایش پولارد و همکاران 1998 که شامل 5خرده مقیاس درک واقع بینانه ازخطا تصدیق و قبول خطا جبران عمل دلجویی کردن و احساس بهبودی یا سبکبالی می باشد و یک فرم مشخصات جمعیت شناختی و تعیین چرخه زندگی براساس مدل استفاده شد تعیین چرخه زندگی براساس مدل دووال 1967 انجام گرفت با استفاده ازانالیز واریانس چندمتغیره میزان بخشایش زوجین درمرحله ترک فرزند بیشتر اززوجین درمرحله فرزندپیش دبستانی و همچنین احساس بهبودی و سبکبالی زوجین درمرحله ترک فرزند بیشتر اززوجین درمرحله فرزند دبستانی می باشد زمانی که متغیر تعدادفرزندان به عنوان متغیر واسطه ای درنظر گرفته میشود درک واقع بینانه زوجین ازخطا درزوجین مرحله ترک فرزند بور معناداری بیشتر ازسایرمراحل است به ترتیب .(P<0.04 , F=3.2 / P< 0.05, F=3.25 زوجین مرحله ترک فرزندمدت زمان بیشتر اززندگی مشترک را سپری نمود و باوجود اینکه اگاهی درون روانی آنها ازواقعه ای که موجب رنجش شده بیشتر ازسایر مراحل است به علت کسب شناخت بیشتر ازطرف مقابل تلاش بیشتر درجهت رفع رنجش ها انجام داده و راهبردهای مقابله ای جدیدی برای برخورد با تعارضات درپیش میگیرند

کلیدواژه ها:

بخشایش ، چرخه زندگی ، زوجین