چالش ها و راهکارهای استفاده بهینه از بقایای پسته در تغذیه دام

پسته خشک یکی از مهمترین اقلام صادراتی و از جمله منابع ارز آور کشور محسوب می گردد . بقایای پسته منابع سرشاری از مواد مغذی قابل استفاده در تغذیه دام هستند که در حجمی انبوه همه ساله از فرآیند پوست گیری پسته تازه حاصل می گردند . عدم استفاده از این بقایا جهت خوراک دام و پخش آنها در محیط اطراف پایانه های فرآوری و باغات پسته موجب آلودگی محیط زیست و فراهم آوری بستر مناسب رشد و توسعه قارچ مولد آفلاتوکسین می شود که خود عاملی سرطانزا و محدود کننده صادرات پسته می باشد . استفاده گسترده از این مواد در تغذیه دام تاکنون میسر نگردیده است . دلیل این امر وجود محدودیت های ماهوی این مواد و کاستی های موجود در بخش کشاورزی کشور است . لزوم حمایت دولتی از طراحی و ساخت نمونه های اولیه خشک کن های مخصوص بقایای پسته و طرح های تحقیقاتی مرتبط با راهکارهای مهار یا خنثی سازی ترکیبات فنولیک، اطلاع رسانی و افزایش سطح آگاهی عمومی نسبت به خصوصیات مثبت و امکان کاربرد این مواد در تغذیه انواع دام، توجیه هرچه بیشتر دستگاههای اجرایی دولتی و رفع موانع قانونی احتمالی برای کاربرد گسترده این ماده خوراکی به عنوان جزیی از جیره خوراکی دام، از جمله راهکارهای کلی است که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است . همچنان که توصیه های فنی و اجرایی دقیق تری نیز با تکیه بر پژوهش های علمی، ضمن مرور پاره ای از نتایج بدست آمده طرح های تحقیقاتی انجام شده قبلی، ارائه گردیده است