لزوم مدیریت بقایا و ضایعات در فرایند توسعه گلخانه های سبزی و صیفی

گلخانه محیط کشتی است که در آن با کنترل عوامل اثرگذار بر محیط داخل گلخانه مانند دما، رطوبت، نور و ... سعی می شود تولیدی مناسب در خارج از فصل صورت گیرد . محاسن این نوع کشت نسبت به کشتهای مزرعه ای باعث شده است تا گسترش کشتهای گلخانه ای در کشور مورد توجه قرار گیرد . در حال حاضر سطح زیر کشت گلخانه ای بیش از 6400 هکتار برآورد می شود که بیش از 3700 هکتار آن مربوط به گلخانه های سبزی و صیفی است . نکته ای که در توسعه این نوع کشت وجود دارد، وجود ضایعات و مقادیر بالای بقایای گیاهی است که در راستای اهداف توسعه کشاورزی پایدار بایستی بدان توجه شود . در این مقاله پس از پرداختن به محاسن کشتهای گلخانه ای نسبت به کشت مزرعه ای، ضایعات و بقایا بعنوان دو مقوله جدا مورد بررسی قرار گرفته اند و منطقه جیرفت و کهنوج بعنوان بزرگترین تولید کننده خیار گلخانه ای مورد مطالعه موردی قرار گرفته و میزان بقایای حاصل از کشت های گلخانه ای در آن برآورد شده و در انتها پیشنهادات لازم جهت رفع، کاهش و یا استفاده بهینه از آنها در کنار توجه به توسعه کشت های گلخانه ای ارائه گردیده است .

کلیدواژه ها:

گلخانه ، توسعه ، ضایعات ، بقایا