ارزیابی وضعیت فعالیت های پژوهشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران بر اساس مؤلفه های برنامه ریزی استراتژیک

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی میزان به کارگیری مولفه های برنامه ریزی استراتژیک برای فعالیت های پژوهشی و همچنین بررسی تفاوت وضعیت موجود و مطلوب آن در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران به روش توصیفی-پیمایشی می باشد. به این منظور برای سنجش مولفه های برنامه ریزی استراتژیک فعالیت های پژوهشی از پرسشنامه محقق ساخته با همین عنوان استفاده شد، که پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ 84 / بدست آمد.جامعه آماری تحقیق 567 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اعضای هیئت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران بود، که تعداد 84 نفر از آنها با روشن نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته و تی تک متغیره استفاده گردید. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که مولفه های قوت، تهدید، خط مشی، اهداف در وضعیت نامطلوب و مولفه های ماموریت، فرصت، چشم انداز، راهبرد، از لحاظ به کارگیری برنامه ریزی استراتژیک برای فعالیت های پژوهشی در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارند. علاوه بر این در مقایسه بین وضعیت موجود و مطلوب به کارگیری مولفه های برنامه ریزی استراتژیک در فعالیت های پژوهشی شکاف معناداری در سطح 0/05 درصد مشاهده می شود. که این بیانگر این است که تا رسیدن به نقطه مطلوب به کارگیری برنامه ریزی استراتژیک در فعالیت های پژوهشی فاصله وجود دارد دارند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، فعالیت های پژوهشی ، وضعیت موجود ، وضعیت مطلوب ، دانشگاه تهران